Ο Νίκολας Μεβόλι τη στιγμή της ανάδυσης από τα 72 μέτρα. Λίγα λεπτά αργότερα πέθανε. Η Παγκόσμια Ομοσπονδία θέτει θέμα επιπλέον ασφάλειας των αθλητών.
Ο Νίκολας Μεβόλι συγκέντρωνε χρήματα που έβγαζε από δουλειές του ποδαριού προκειμένου να επενδύει στη αγάπη του για τη θάλασσα και κυρίως στο πάθος του, την ελεύθερη κατάδυση. Eκανε καθημερινή προπόνηση στο «κράτημα της αναπνοής» όπου βρισκόταν, σε μπανιέρες, αλλά και στις πισίνες του Μπρούκλιν, προσπαθώντας πάντα να δει πόσο περισσότερο χρόνο μπορούσε να κρατήσει χωρίς να αναζητήσει οξυγόνο. Τα τελευταία δύο χρόνια οι καταδύσεις είχαν κυριαρχήσει στη ζωή του. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο εξελίχθηκε από αρχάριο σε πρωταθλητή και έσπαγε τα ρεκόρ το ένα μετά το άλλο.
Ομως, την περασμένη Κυριακή, στην προσπάθειά του να σπάσει ένα ακόμη ρεκόρ κατά τη διάρκεια πρωταθλήματος στις Μπαχάμες, μπροστά στα μάτια των καλύτερων αθλητών του κόσμου σε αυτό το εξαιρετικά δύσκολο άθλημα, τα πράγματα πήραν διαφορετική τροπή. Ο νεαρός ρέκορντμαν καταδύθηκε μέχρι τα 68 μέτρα, σταμάτησε και συνέχισε στα 72 μέτρα, προτού ανέβει ξανά. Αφού παρέμεινε κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας επί τρία λεπτά και 38 δευτερόλεπτα, ο Μεβόλι αναδύθηκε, με μία απότομη κίνηση πέταξε τα γυαλιά του και λιποθύμησε. Λίγα λεπτά αργότερα ήταν νεκρός.
Η ζωή του και ο θάνατός του αντικατοπτρίζουν το τεράστιο ενδιαφέρον και τη γοητεία που γεννά το άθλημα της ελεύθερης κατάδυσης, αλλά και τους μεγάλους κινδύνους που εγκυμονεί. Το γεγονός ότι μέσα σε ένα χρόνο ο άτυχος νέος εξελίχθηκε από αρχάριο σε κάτοχο ρεκόρ αποτελεί έμπνευση για όλους όσοι πρόκειται να θελήσουν να τον μιμηθούν, αλλά ταυτόχρονα είναι και μία προειδοποίηση.
Η ελεύθερη κατάδυση είναι ένα άθλημα με το οποίο ασχολούνται χιλιάδες δύτες διεθνώς, οι περισσότεροι από τους οποίους ανήκουν στην παγκόσμια ομοσπονδία AIDA. Η αγωνιστική ελεύθερη κατάδυση, όμως, είναι ένα αγώνισμα για λίγους.
Ο Κίμο Λατίνεν, πρόεδρος της AIDA, λέει χαρακτηριστικά ότι το φυσικό ταλέντο του Μεβόλι, αυτό που του επέτρεψε να διακριθεί τόσο γρήγορα στο άθλημα, ίσως του αποστέρησε την «πολύτιμη εμπειρία που χρειάζεται προκειμένου ο καταδύτης να μείνει ζωντανός σε τέτοια βάθη».
Ο Μεβόλι, όπως και οι υπόλοιποι διαγωνιζόμενοι που βούτηξαν στη Γαλάζια Αβυσσο στις Μπαχάμες, φαίνεται να αδιαφόρησαν για τους κινδύνους που εγκυμονεί το σημείο, κινδύνους πολύ γνωστούς αλλά και σεβαστούς στους ντόπιους. Το πρωτάθλημα ματαιώθηκε μετά το τραγικό συμβάν.
Πριν από δύο χρόνια, ο Μεβόλι παρακολουθούσε μαθήματα μέσου επιπέδου στο Φορτ Λότερντεϊλ, αλλά τον Μάιο του 2012 κατάφερε να καταδυθεί στα 91 μέτρα σε έναν μεγάλο διεθνή διαγωνισμό.
Οπως λέει ο θείος του, ο Νίκολας λάτρευε τις καταδύσεις από τότε που ήταν μικρός. Τότε, όταν πήγαιναν σε ταξίδια στη Φλόριντα, ο μικρός δεν έχανε ευκαιρία να βουτάει για αστακούς και να ψαρεύει με ψαροτούφεκο. H προπόνησή του στη Νέα Υόρκη περιελάμβανε κολύμβηση, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που ανεβοκατέβαινε σκάλες κρατώντας την αναπνοή του. Στην οικογένειά του δεν προκάλεσε έκπληξη το ότι λίγο χρόνο αφότου άρχισε να ασχολείται με το άθλημα κατέρριπτε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Τον περασμένο Μάιο, στα ανοικτά των ακτών της Ονδούρας, ο Μεβόλι κατάφερε να κάνει αμερικανικό ρεκόρ καταδυόμενος στα εκατό μέτρα.
Ο κ. Λατίνεν επισημαίνει πως η ασφάλεια αποτελεί προτεραιότητα στις διάφορες διοργανώσεις. Στα 21 χρόνια λειτουργίας της ομοσπονδίας, άλλωστε, έχουν γίνει 35.000 καταδύσεις και σχεδόν κανένα σοβαρό ατύχημα. Ομως, καθώς γνωρίζει παγκοσμίως όλο και περισσότερους λάτρεις η ελεύθερη κατάδυση, η ασφάλεια θα εξακολουθήσει να επιτελεί κεντρικό ρόλο σε όλες τις διοργανώσεις.
«Ο Νικ ήταν ένα καταπληκτικό ταλέντο», λέει συγκινημένος ο κ. Λατίνεν. «Και αυτό ακριβώς το γεγονός πρέπει να διαδραμάτισε κάποιο ρόλο σε αυτό το ατύχημα. Οσο καλύτερος είσαι, τόσο προσπαθείς να ξεπεράσεις τα όρια με μεγαλύτερη ταχύτητα. Ομως, σε τέτοια βάθη, πρέπει να έχεις πολύ μεγάλη εμπειρία για να διαχειριστείς την κατάσταση».
www.kathimerini.gr
