member of

Χλωμή όσο ποτέ η φετινή αυγουστιάτικη Αθήνα…

Κόσμος πάει και έρχεται στα νησιά και τις παραλίες της ενδοχώρας, ξοδεύοντας λιγότερα από κάθε άλλη φορά. Κι η Αθήνα μισοάδεια-μισογεμάτη με τις πρώτες επιστροφές μετά το Σαββατοκύριακο που ακολούθησε τον μεσοβδόμαδο φέτος Δεκαπενταύγουστο. Λιγότερο φιλόξενη από κάθε άλλη φορά για όσους επέλεξαν ή, το πιθανότερο, αναγκάστηκαν να αφήσουν πρόωρα τα παραθαλάσσια μέρη και δροσερά ορεινά χωριά.

Κι άλλες φορές η πρωτεύουσα και οι κάτοικοί της είχαν τα προβλήματά τους, αλλά σίγουρα το κλίμα απείχε παρασάγγας από το σημερινό, εννοείται προς το καλύτερο. Η διαφορά διάθεσης, ιδίως των Αθηναίων, από τα μέρη ολιγοήμερου ή μεγαλύτερης διάρκειας παρεθερισμού τους δραματικά μεγάλη, καθώς άμα την επανάκαμψή τους στο νομό Αττικής αντιλαμβάνονται ότι βρίσκονται, ως κοινωνία και καθένας ξεχωριστά, εν όψει του δυσκολότερου χειμώνα που έχουν αντιμετωπίσει για δεκαετίες, ίσως από τα μετακατοχικά χρόνια κι ύστερα.

Υπήρχαν εποχές, καθόλου μακρινές, που η επιστροφή από θαλασσινό ή βουνίσιο ύπαιθρο στο άστυ σήμαινε δεύτερο γύρο οικονομικότερων διακοπών μέχρι τις αρχές ή ακόμα και τα μέσα φθινοπώρου. Αυτά στο παρελθόν. Τώρα, πρόσωπα σκυθρωπά που σκέπτονται ακόμα και τα μικροέξοδα για «εντός τοιχών» απογευματινό μπάνιο.

Φταίξαμαι, ασφαλώς, κι εμείς. Η πλειοψηφία του λαού μας, όμως, πληρώνει πολύ ακριβότερο τίμημα από αυτο που αυγουστιάτικα, αλλά και κάθε μία από τις 365 ημέρες του χρόνου, πληρώνει!

Ελπίζω ο Σεπτέμβρης να μοιάζει περισσότερο με τον πρώτο μήνα κάθε ελληνικού-αθηναϊκού φθινοπώρου. Όταν θα έχουμε γυρίσει όλοι στις βάσεις μας και δε θα μετράμε τις μέρες διακοπών-ξασκάσματος ο ένας του άλλου, κι ο καιρός θα δίνει ακόμα λόγους να βρισκόμαστε ακόμα και στα παγκάκια των πλατειών για να χαιρόμαστε τον ευλογημένο τόπο μας και να αλληλοστηριζόμαστε, χωρίς δεύτερες σκέψεις, στα δύσκολα που μας έχουν βρει και τα ακόμα δυσκολότερα που μας περιμένουν.

Και να θυμάστε, οι καλές και δεμένες διαμορφώνουν στους ανθρώπους καλύτερη διάθεση και ψυχολογία ακόμα κι όταν διαχειρίζονται τη δυσκολία και τη στεναχώρια, ενώ ο καθένας μόνος του δε βρίσκει γαλήνη και ισορροπία ούτα αν καταφέρνει συνεχώς να βρίσκεται στον πλούτο και την απόλυτη χλιδή!