Σε μια εποχή όπου τα πάντα καταρρέουν, ο αθλητισμός βάλλεται και συρρικνώνεται μέρα με τη μέρα. Μοναδικά σταθερά θεμέλια οι αθλητές, οι οποίοι με τον προσωπικό αγώνα που καταβάλλουν για να παραμείνουν στο αθλητικό στερέωμα, εξιδανικεύονται και μεταβάλλονται σε φωτεινά πρότυπα-παραδείγματα για τους περισσότερους από εμάς.
Ένα τέτοιον αθλητή θέλουμε να σας παρουσιάσουμε και εμείς σήμερα. Συγκεκριμένα μια αθλήτρια που μοιράζεται την ίδια αγάπη για τη θάλασσα με εμάς, αφού έχει ταξιδέψει με τη σανίδα της σε όλο τον κόσμο. Κυρίες και κύριοι, ετοιμαστείτε να γνωρίσετε το κορίτσι του ανέμου, Αγγελική Σκαρλάτου.
Ασχολείσαι επαγγελματικά με το άθλημα της ιστιοσανίδας (κατηγορία RS:Χ). Μίλησε μας λίγο για τα πρώτα σου βήματα και για αυτά που σε οδήγησαν σε αυτήν την επιλογή.
Το ξεκίνημα έγινε στα οχτώ μου χρόνια, όταν μου χάρισαν μια σανίδα και ένα πανί. Τόσο εγώ όσο και ο αδερφός μου, ο Νικόλας, γοητευτήκαμε τόσο πολύ, ώστε αφιερώναμε όλο και περισσότερες ώρες στη θάλασσα. Δεν είχαμε κάποιο προπονητή. Ξεκινήσαμε μόνοι μας.
Πόσο δύσκολο είναι να ξεκινάς ένα άθλημα σαν το windsurfing, χωρίς την υποστήριξη κάποιοι «ειδικού»;
Όταν ξεκινήσαμε με τον αδερφό μου, τα πράγματα δεν ήταν όπως σήμερα. Δεν υπήρχαν πολλές σχολές, προπονητές, ομάδες κτλ. Μάθαινες κυρίως από τα λάθη σου και από τις συμβουλές άλλων αθλητών. Πρόκειται ευτυχώς για έναν ανοιχτό χώρο.
Πότε αποφάσισες ότι θες να ασχοληθείς επαγγελματικά με το συγκεκριμένο σπορ.
Η επαφή μου με την Ολυμπιακή κατηγορία, ήταν το Lechner εκείνη την εποχή, με κέρδισε τόσο ώστε να ασχοληθώ επαγγελματικά. Τόσο ο κόσμος του «ολυμπιακού windsurfing» όσο και η ιδέα των ολυμπιακών αγώνων (από μικρή με μάγευαν) με έκαναν να θέλω να μπω και εγώ σε αυτό το χώρο. Αμέσως με ενδιέφερε αυτή η κατηγορία. Ξεκίνησα προπονήσεις, μπήκα σε όμιλο και άρχισα να τρέχω στους πρώτους αγώνες ολυμπιακής κατηγορίας.
Η πρώτη μεγάλη επιτυχία που θυμάσαι;
Σίγουρα το 1991, στο πανελλήνιο πρωτάθλημα slalom στη Λευκάδα όπου ήρθα πρώτη στην κατηγορία γυναικών.
Ερχόμενοι στο σήμερα. Ποια είναι η πραγματικότητα που έχει να αντιμετωπίσει ένας επαγγελματίας αθλητής στη δική σου κατηγορία;
Ας ξεκινήσουμε με τα θετικά. Τόσο εγώ όσο και οι υπόλοιποι αθλητές εκπροσωπούμε την Ελλάδα, μια από τις καλύτερες χώρες στον κόσμο για ιστιοπλοΐα και ειδικά για windsurf. Οι θάλασσες, τα νησιά, οι άνεμοι και γενικότερα η μορφολογία της προσφέρουν τις καλύτερες συνθήκες για να δημιουργηθεί ένα «ολοκληρωμένος αθλητής» στα θαλάσσια αθλήματα. Έχουμε τη δυνατότητα να προπονούμαστε σχεδόν όλο το χρόνο. Επομένως, είμαστε πολύ τυχεροί που βρισκόμαστε στην Ελλάδα.
Το πρόβλημα έρχεται κυρίως στο κομμάτι της οργάνωσης και τη βοήθεια που δέχεται ένας αθλητής για να συνεχίσει. Δεν μπορείς να προχωρήσεις περιμένοντας την υποστήριξη του κράτους. Πρέπει να το κυνηγήσεις μόνος σου και να θυσιάσεις πάρα πολλά. Πρέπει να βρίσκεις τρόπους να καλύπτεις τα έξοδά σου, κυρίως μέσω χορηγών γιατί αλλιώς δεν βγαίνεις. Δεν μπορείς να στηριχθείς παρά μόνο στον εαυτό σου. Σε κάποιες στιγμές μπορεί να έρθει κάποια βοήθεια από το κράτος, από τον όμιλο κτλ αλλά δεν επαρκεί για να σε καλύψει και δεν είναι προγραμματισμένη.
Για εσένα η εύρεση αυτής της υποστήριξης που αναφέρεις, είναι εύκολη διαδικασία;
Ήταν πάντα ο πονοκέφαλος μου και για αυτό δεν μπορούσα να έχω πάντα καθαρό μυαλό, όσον αφορά την προετοιμασία μου στους αγώνες.
Έχεις συμμετάσχει σε τρεις ολυμπιακές διοργανώσεις. Ποια είναι αυτή που ξεχωρίζεις.
Έχω συμμετάσχει στους ολυμπιακούς αγώνες της Ατλάντα (1996), στο Σύνδεϋ (2000) και στους φετινούς στο Λονδίνο. Παρότι η ολυμπιάδα στην Ατλάντα ήταν ιδιαίτερη επειδή ήταν η πρώτη μου συμμετοχή επομένως και τα συναισθήματα πρωτόγνωρα, ξεχωρίζω αυτή του Λονδίνου. Υπήρξε μεγαλύτερος βαθμός συνειδητοποίησης από μεριάς μου στο που είμαι και τι κάνω. Για αυτό είχα και συγκριτικά το καλύτερο αποτέλεσμα. Στις πρώτες δύο δεν το είχα συνειδητοποιήσει και τόσο πολύ. Επίσης στο Λονδίνο μου άρεσε πολύ και η διοργάνωση. Οι Άγγλοι έκαναν πολύ καλή δουλειά και κυρίως πρόβαλλαν και ανέβασαν σημαντικά το άθλημα της ιστιοπλοΐας γενικότερα.
Πιστεύεις ότι αυτό συνετέλεσε στο να παραμείνει τελικά το windsurf ως ολυμπιακό άθλημα;
Ναι το πιστεύω και χάρηκα πάρα πολύ όταν έμαθα ότι θα παραμείνει ολυμπιακή κατηγορία. Για να είμαι ειλικρινής ούρλιαζα. Ούτε παγκόσμιο να είχα κερδίσει. Πιστεύω πως το windsurf πρέπει να παραμείνει στην Ολυμπιάδα. Όχι βέβαια εις βάρος του kitesurf. Εγώ δεν ήμουν ποτέ κατά του εν λόγω αθλήματος. Πρέπει να συνυπάρχουν και τα δύο. Είχα βέβαια προβληματιστεί με την απόφαση της ISAF. Δεν καταλαβαίνω πως αγνοεί όλη αυτή την προσπάθεια που έχει γίνει όλα αυτά τα χρόνια. Σε καμιά άλλη ολυμπιακή κατηγορία οι νέοι δεν έχουν τόση ισχυρή παρουσία όπως στο windsurf. Oπότε, χάρηκα πολύ όταν ανατράπηκε η αρχική απόφαση.
Ασχολείσαι με κάποιο άλλο άθλημα;
Ναι κάνω snowboard και SUP.
Τι συμβουλή έχεις να δώσεις σε όσους σκέφτονται να ασχοληθούν με το windsurfing;
Να κάνουν μια σωστή αρχή. Οι περισσότεροι δοκιμάζουν ,συνήθως, μέσω κάποιου φίλου και απογοητεύονται επειδή δεν τα καταφέρνουν. Πρέπει όμως να υπάρχει ο σωστός εξοπλισμός και κάποιος να τους δείξει τα βασικά, γιατί αλλιώς θα έρθει η ταλαιπωρία και η απογοήτευση. Είναι πολύ σημαντικό να γίνει μια σωστή αρχή.
Εσύ έχεις μπει στην διαδικασία να προπονήσεις άτομα που βρίσκονται στο ξεκίνημα;
Μέχρι τώρα όχι. Πρόσφατα όμως ξεκινήσαμε μια προσπάθεια με το αδερφό μου Νικόλαο Σκαρλάτο και έναν συνεργάτη τον Άκη Γεωργάτο, στον ιστιοπλοϊκό όμιλο Αγ. Μαρίνας (Κέκροπας) μια σχολή που θα περιλαμβάνει όλα τα αθλήματα που έχουν σχέση με σκάφος, όπως windsurfing, SUP, kitesurf, waterski και wakeboard. Για αυτό και θα την ονομάσουμε “Athens Board Racing”.
Ποια τα σχέδια σου για το μέλλον;
Αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά θα σου έλεγα ότι πάω ανεπιφύλακτα για τους ολυμπιακούς του ΡΙΟ. Επειδή όμως τα πράγματα, όπως σου εξήγησα και προηγουμένως, είναι δύσκολα τα πάντα εξαρτώνται από την υποστήριξη που θα υπάρχει. Το σίγουρο είναι ότι δεν θα φύγω από τη θάλασσα.
Γενικά πάντως, ασχολούμαι με πολλά πράγματα. Είναι πολύ σημαντικό να αποφορτίζεσαι για να επιστρέφεις πιο ξεκούραστος, πιο ήρεμος. Σε αυτό με βοηθάει πολύ και η δουλειά μου. Εργάζομαι ως personal trainer. Το personal training όπως το βλέπω, είναι η ισορροπία μου. Μου δίδεται η εκπληκτική ευκαιρία να μοιράζομαι με όλες και όλους που εργάζομαι μαζί τους, τις γνώσεις μου από την Πανεπιστημιακή μου εκπαίδευση σε συνδυασμό με τις εμπειρίες από την προετοιμασία σε Ολυμπιακό επίπεδο που έχω αποκτήσει τα τελευταία 15 χρόνια.
Τι άλλο θέλεις να μοιραστείς μαζί μας;
Το windsurfing είναι άθλημα που σε μαγεύει και σε κρατάει στο τώρα. Δεν χρειάζεται να το φοβάται κανείς. Από την στιγμή που θα το ξεκινήσει κάποιος δεν θα το αφήσει ποτέ.
Θέλω, τέλος, να ευχαριστήσω τον χορηγό μου, την εταιρεία τηλεπικοινωνιών «CYTA», για την μέχρι τώρα υποστήριξη καθώς και την εταιρία ΕAfit.
Αγγελική σε ευχαριστούμε!
Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για την Αγγελική, μπορείτε να επισκεφθείτε και την προσωπική της ιστοσελίδα στο www.gellyskarlatou.com