Κάθε καταδυτική φιάλη έχει περιορισμένη διάρκεια ζωής και για αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για κάθε δύτη, πέρα από τους τακτικούς ελέγχους, να μπορεί να διαβάζει όλα τα σημάδια που αναγράφονται πάνω σε αυτήν.
Αυτές οι μικρές ενδείξεις είναι που δίνουν όλες τις απαραίτητες πληροφορίες, ώστε να είμαστε σίγουροι για τη χρήση τους.
Ας δούμε πιο συγκεκριμένα.
Στην παράγραφο 4 του άρθρου 3 της υπ’ αριθμόν 10451/929/88 Υπουργικής Απόφασης (ΦΕΚ 370/Β/09.06.1988), καθορίζονται οι ενδείξεις που πρέπει να έχουν οι φιάλες χαραγμένες στον λαιμό τους. Οι ενδείξεις αυτές αποτελούν την ταυτότητα της κάθε φιάλης και δεν μπορούν να υποκατασταθούν από κανένα έγγραφο.
Ενδείξεις:
α) Αριθμός φιάλης (π.χ. 23456)
β) Αρχικά του ονόματος του (π.χ. ΑΒΓ)
γ) Είδος αερίου (π.χ. Οξυγόνο)
δ) Πίεση λειτουργίας στους 15º C (π.χ. 232 bar)
ε) Σφραγίδα του ελεγκτή & ημερομηνία του ελέγχου (π.χ. μήνας / έτος) ως και του επόμενου ελέγχου (π.χ. 2.83/2.87)
ζ) Σφραγίδα του ελεγκτή ΥΒΕΤ για την πρώτη κυκλοφορία της φιάλης, µήνας/ έτος (π.χ. 10.83) ΥΠΕΘΟ
η) Περιεκτικότητα σε λίτρα (π.χ. 12 Lt)
θ) Όνομα ή σήμα του κατασκευαστικού.
ι) Έτος κατασκευής και αριθμός κατασκευής (π.χ. 69/3779)
κ) Όριο υπολογισμού διαρροής σε Ν/ΜΜ(Κ) (π.χ. 77)
λ) Ονομασία – τύπος υλικού του δοχείου (π.χ. 6.DB 3)
µ) Ελάχιστο πάχος τοιχώματος (π.χ. 5,7mm)
ν) Κενό βάρος φιάλης χωρίς καπάκι και χωρίς βαλβίδα (π.χ. 15,2Kg)
Φιάλες που δεν αναφέρουν τις ανωτέρω ενδείξεις δεν επιτρέπεται να κυκλοφορήσουν.
Στο άρθρο 4 της ίδιας Υπουργικής Απόφασης, ορίζεται η διάρκεια ζωής και το διάστημα του περιοδικού ελέγχου από των οποίο πρέπει να περνούν οι φιάλες.
Έτσι:
α) η διάρκεια ζωής της κάθε φιάλης είναι περιορισμένος και καθορίζεται μετά από τον περιοδικό έλεγχο στον οποίο υπόκειται.
β) οι φιάλες που κυκλοφορούν για πρώτη φορά θα αναγράφουν πότε θα γίνει ο επόμενος έλεγχος.