Γνωστή επίσης και σαν περκί ή πρικιά, η πέρκα είναι ένα πανέμορφο αρπαχτικό ψάρι των γλυκών νερών που εξαπλώνεται σχεδόν σε όλη την Ευρώπη από αρχαιοτάτων χρόνων.
Χαρακτηρίζεται από το μεγάλο ραχιαίο πτερύγιό της, το έντονο πράσινο χρώμα του σώματός της με τις πυκνές κάθετες μαύρες γραμμές και από τα πορτοκαλιά έως κατακόκκινα πτερύγια και ουρά.
Η πέρκα είναι σαφώς το πιο πετυχημένο και ευρέως διαδεδομένο αρπαχτικό της Ευρώπης, με το ενδιαίτημα της να χαρακτηρίζεται κατά βάση από νερό πλούσιο σε οξυγόνο! Μπορεί να ζήσει σε κανάλια νερού, αργούς ποταμούς, φυσικές λίμνες και τεχνητά φράγματα. Σχεδόν όπου κι αν βρεθεί, μπορεί να προσαρμοστεί και να επιβιώσει, φτάνει το νερό να μην είναι χαμηλό σε περιεκτικότητα οξυγόνου..
Σαν αρπαχτικό ψάρι, η πέρκα παρουσιάζει πολλές ομοιότητες αλλά και διαφορές με το λαβράκι του φράχτη. Εκτός από τον απίστευτα επιθετικό χαρακτήρα, μια άλλη ομοιότητα που εμφανίζουν βρίσκεται στη διαδικασία αναπαραγωγής, η οποία συνάδει εποχιακά με αυτή του λαβρακιού, όπου η αρσενικιά πέρκα φυλάει τη φωλιά με τα αυγά της ακριβώς όπως και το λαβράκι, διώχνοντας μακριά τα μικρά γατόψαρα και άλλα ψάρια που τρέφονται με αυγά και γόνο.
Οι διαφορές που παρουσιάζει με το λαβράκι είναι σαφείς στην αίσθηση που σου αφήνει το ψάρι την ώρα της μάχης. Ενώ το λαβράκι κάνει συνέχεια άλματα, η πέρκα τραβάει συνεχώς με δύναμη προς το βυθό και ουδέποτε κατευθύνεται προς την επιφάνεια.
Ακόμη, διαφέρουν πολύ στον τρόπο με τον οποίο κυνηγούν, αφού οι πέρκες βρίσκονται πάντα εν κινήσει, δημιουργώντας μεγάλα κοπάδια, αναζητώντας τροφή σε όλα τα επίπεδα του βυθού, καθώς, εκτός από τα μικρά ψάρια και οστρακόδερμα, η πέρκα θα τραφεί και με κάθε λογής σκουλήκια και σαλιγκάρια του βυθού, εν αντιθέσει με το λαβράκι που κινείται συνήθως μόνο του, στήνοντας ενέδρες στα περαστικά ψάρια.
Τώρα, όσον αφορά τους τρόπους ψαρέματος της πέρκας, θα μπορούσαμε να πούμε πολλά, αλλά λόγω του ότι ο χώρος μας εδώ είναι περιορισμένος, θα προβώ σε μια σύντομη περίληψη του τρόπου ψαρέματός της και αργότερα, σε μεταγενέστερα άρθρα θα ασχοληθούμε αποκλειστικά και εξειδικευμένα με την κάθε τεχνική αλίευσής της.
Πριν κάνουμε αναφορά στις τεχνικές, στο ¨ΠΩΣ¨ γίνεται το ψάρεμά της, θα πρέπει, όπως συνηθίζεται, να έχουμε την ανάλογη γνώση και ικανότητα για να μπορέσουμε να απαντήσουμε στο πιο θεμελιώδες ερώτημα που αφορά όλα τα ψαρέματα:
Πού και Πότε
Κατά τους ανοιξιάτικους και τους πρώτους καλοκαιρινούς μήνες θα τις βρούμε σε εκβολές ποταμών, κοντά σε σημεία με κρυστάλλινα καθαρά νερά, όπου υπάρχει μπόλικη κάλυψη από βλάστηση, βυθισμένα δέντρα και θάμνους, σε μια ευρεία ζώνη βάθους, από τα ξέβαθα μέχρι και 4-5 μέτρα.
Κατά τους ζεστούς μήνες του καλοκαιριού, συνιστάται το ψάξιμό τους σε μεγαλύτερα βάθη από τα 7 μέχρι 20-25 μέτρα, σε βραχώδεις βυθούς, όπου δεν υπάρχει σάπια βλάστηση και το νερό είναι πολύ πιο πλούσιο σε περιεκτικότητα οξυγόνου απ’ ότι στα ξέβαθα. Ενώ κατά τους φθινοπωρινούς μήνες, τα ψάρια θα ξαναπλησιάσουν τις όχθες με πολύ άγριες διαθέσεις, αφού θα πρέπει να στοιβάξουν αρκετό λίπος για να βγάλουν το χειμώνα, κατά τον οποίο δεν τρέφονται και πολύ.
Για να τις βρούμε κατά τους χειμερινούς μήνες θα χρειαστούμε βάρκα, αφού, όπως και όλα σχεδόν τα υπόλοιπα είδη που απαντώνται στα φράγματά μας, κατευθύνονται σε μεγάλα βάθη. Η χρήση όμως της βάρκας στα Κυπριακά φράγματα απαγορεύεται βάσει των κανονισμών του ΤΑΘΕ, κάτι που ελπίζουμε να αλλάξει στο μέλλον.
Αφού έχουμε εντοπίσει ένα πιθανό σημείο που ενδείκνυται για ψάρεμα πέρκας, οι μέθοδοι που μπορούμε να ακολουθήσουμε είναι οι εξής:
Spinning:
Σαν αρπαχτικό που είναι, ασφαλώς προσφέρεται για ψάρεμα με κάθε λογής τεχνητό δόλωμα σε μια ευρεία κλίμακα ειδών και μεγέθους, όπως είναι οι σιλικόνες που χρησιμοποιούμε και για το λαβράκι, δολωμένες σε κάθε λογής τεχνική, όπως είναι το Texas rig, wacky rig, Carolina rig, Drop shot ή ακόμη και με ένα απλό Jig head εάν ψαρέψουμε με λεπτά εργαλεία στα σωστά σημεία, η επιτυχία είναι δεδομένη!
Τα spinner bait επίσης είναι από τα πιο δολοφονικά δολώματα για την πέρκα, κυρίως τα μικρά, με ασημένιες & κόκκινες λεπίδες.
Κουταλάκια όλων των τύπων & πεταλούδες σε όλους τους χρωματισμούς και μεγέθη, μικρά jerk baits & crank baits που προκαλούν πολλές δονήσεις και θόρυβο κατά το πέρασμά τους, σε χρωματισμούς όπως “baby bass”, “American shad” και “little perch” έχουν δώσει ψάρια σε πολλούς από μας.
Ζωντανά δολώματα:
Α) Σαλιγκάρια, γαιοσκώληκες, maggots(μπικατίνι) κ.λπ.
Εκτός από το spinning, επειδή η πέρκα τρέφεται και με μικροοργανισμούς, μπορούμε να την ψαρέψουμε και στο βυθό χρησιμοποιώντας σαλιγκάρια, γαιοσκώληκες και άλλα σκουλήκια.
Αφού έχουμε επιλέξει την περιοχή, στην οποία θα ψαρέψουμε, είναι καλό, προτού ρίξουμε μέσα τα δολώματά μας να έχουμε μπασμώσει εκ των προτέρων με μπικατίνι και ένα γλυκό μείγμα φρούτων κι αλεσμένου καλαμποκιού για να προσελκύσουμε μικρά ψάρια, όπως ο κοκκινόφτερος κι ο αλβούρνος, τα οποία στη συνέχεια θα προσελκύσουν κοντά μας την πέρκα.
Στη συνέχεια, ρίχνουμε μέσα την αρματωσιά μας, η οποία αποτελείται από λεπτά υλικά, όπως 0.20μμ μισίνα για μάνα και 0.18μμ για παράμαλλο, με αγκίστρια μεγέθους 8-10 δολωμένα με ζωντανά σκουλήκια είτε μικρά σαλιγκάρια που έχουμε βγάλει από το κέλυφός τους. Εάν υπάρχει πολλή βλάστηση στο βυθό που μας κρύβει το δόλωμα, τότε θα στήσουμε την αρματωσιά μας σε στυλ “pater-noster” με το δόλωμα στα 30-40εκ. από το βυθό.
Β) Κοκκινόφτερα & κουνουπιέρηδες
Η μικρή κοκκινόφτερα, βλίκα, αλβούρνος ή κουνουπιέρης είναι ιδανικότατο δόλωμα για την πέρκα, αλλά και για το ζάντερ.
Θα δολώσουμε το ψαράκι μας από το πάνω χείλος με αγκίστρι νούμερο 6, σε λεπτό παράμαλλο 0.20μμ, σε μια αρματωσιά με συρόμενο φελλό με το στοπερ προσαρμοσμένο σε τέτοιο σημείο που να αφήνει το δόλωμά μας να κινείται γύρω στα 30-40εκ πάνω από το βυθό.
Και σ’ αυτή την περίπτωση συνιστάται το συνεχές μπάσμωμα είτε μόνο με μπικατίνι είτε και με ground bait κοκκινοφτέρας / βλίκας γύρω από το φελλό μας, για να κρατήσουμε κοντά μας τα μικρόψαρα, τα οποία θα προσελκύσουν και τα αρπακτικά.
Εν κατακλείδι, να πούμε πως η πέρκα είναι όντως το πιο όμορφο ψάρι που έχουμε τώρα, είναι πολύ μαχητικό και έξυπνο ψάρι και πραγματικά χαιρόμαστε όλοι μας με την εκ νέου παρουσία της στα φράγματά μας.
Χρόνο με το χρόνο πιάνουμε όλο και μεγαλύτερα ψάρια και σύντομα πιστεύω δεν θα αργήσει η μέρα που θα σπάσουμε το Ευρωπαϊκό ρεκόρ, φτάνει όλοι μας να αγαπήσουμε και να δείξουμε σεβασμό στο ψάρι αυτό, αφήνοντας πίσω ζωντανά όσα περισσότερα μπορούμε.
Είναι βέβαια λογικό να θέλουμε να κρατούμε μερικά για το τραπέζι, μιας και είναι πεντανόστιμα, αλλά είναι καλό και σωστό να αφήνουμε και αρκετά πίσω, ειδικά τις μεγάλες μάνες που ζυγίζουν πάνω από κιλό και όλα τα μικρά, όσα δηλαδή είναι κάτω των 250 γραμμαρίων.
