Η Σκύρος είναι το νοτιότερο νησί των Βορείων Σποράδων. Βρίσκεται ανατολικά της Εύβοιας, από την οποία απέχει γύρω στα 35 χλμ και είναι το μεγαλύτερο σε έκταση νησί των Σποράδων (210 τετρ. χλμ.) με πληθυσμό 2.602 κατοίκων.
Ιστορία
Το νησί πήρε την ονομασία του όπως πολλοί ιστορικοί υποστήριξαν από το άγριο πετρώδες έδαφος του. «Σκίρον» ή «σκύρον» σημαίνει συντρίμμια πέτρας (κατάλληλο για σκυρόδεμα) η χαλίκι.
Ως παλαιότερα ονόματα μνημονεύονται τα Πελασγιά και Δολοπία. Στα έπη του Ομήρου το νησί αναφέρεται τέσσερις φορές με το όνομα Σκύρος.
Όπως ιστορείται σε αρχαία κείμενα, το νησί έχει κατοικηθεί από Κάρες, Κρήτες και Δόλοπες.
Το 470 π.χ. ο στρατηγός Κίμωνας κατέλαβε το νησί που είχε στρατηγική σημασία για την επαφή με τον Ελλήσποντο και παράλληλα με την υπόδειξη ενός αϊτού βρίσκει τον τάφο του Θησέα και μεταφέρει τα οστά του στην Αθηνά όπου είναι το Θησείο.
Έναν αιώνα οι Σκυριανοί έζησαν κάτω από την ηγεμονία των Αθηναίων εκτός από μια μικρή περίοδος ( 404 π.χ. – 386 π.χ. ) που η Σκύρο περιήλθε στους Λακεδαιμόνιες, όλο τον υπόλοιπο χρόνο μέχρι της κατακτήσεως των Ρωμαίων , το νησί έμεινε ειρηνικά κάτω από την πολιτισμένη ηγεμονία των Αθηναίων.
Το 960 ιδρύεται ο ναός του Αγ. Γεωργίου στο κάστρο.
Το 1204 όταν μοιράστηκε η Αυτοκρατορία τα νησιά υπήχθησαν στη Βενετία και οι αδελφοί Ανδρέας και Ιερεμίας Γκύζη κατέλαβαν τα νησιά Τήνο, Μύκονο, Σκιάθο, Σκόπελο, Σκύρο.
Το 1354 δούκας της Νάξου κατέλαβε τη Σκύρο και το 1403 το νησί υπάγεται στην εξουσία του Σουλτάνου, αποδίδεται στον Βυζαντινό αυτοκράτορα Εμμανουήλ και το 1453 παραδίδεται στους Ενετούς.
Το 1538 κατακτάται από τον Τούρκο αρχιναύαρχο Χαιρετίν Μπάρμπα ρόσσα.
Το 1652 κατελήφθη από τον στόλο της Βενετίας και το 1770 περνά στην Ρωσική κατοχή. Το 1821 στον Εθνικό αγώνα της ανεξαρτησίας η Σκύρο προσέφερε πολλά σε έμψυχο και άψυχο υλικό . Συμμετείχαν επίσης αρκετοί Σκυριανοί στην φιλική εταιρεία και στήθηκε λιμάνι ασφαλείας στους ξεριζωμένους πρόσφυγες
Μορφολογία
Μια επίπεδη λωρίδα από το Αχίλλι μέχρι την Καλαμίτσα μήκους 4 χιλιομέτρων που κάποτε ήταν θάλασσα ,χωρίζει το νησί σε δυο τμήματα, στο βόρειο δυτικό που είναι γεμάτο με πευκοδάση και αρκετή γενικά βλάστηση και στο νοτιοανατολικό που είναι σχεδόν άγονο, αγριωπής μορφολογίας και στα βουνά του βόσκουν χιλιάδες γιδοπρόβατα.
Εκεί θα συναντήσετε τα μικρόσωμα Σκυριανά αλογάκια, φημισμένα τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Να συμπληρώσουμε εδώ, ότι για τους πεζοπόρους και ορειβάτες υπάρχουν τα δυο ψηλά βουνά ,ο Κοχλίας στο νότιο τμήμα (794 μ.) και ο Όλυμπος στο βόρειο τμήμα ( 390 μ.) ,όπως επίσης οι βουνοκορφές Μάρμαρο ( 394 μ. ), Κλαρί ( 331 μ. ), Αφανές ( 327 μ.), Όρος ( 316 μ.) και Αεί Λείας ( 294 μ. ).
Γύρω από το νησί υπάρχουν αλλά μικρότερα νησάκια όπως το Σαρακηνό , Πλατειά, Ρήνεια, Σκυροπούλα, Κούλουρη ,Διαβατές, Μυρμηγκονήσια, Αλώνι, Βρυκολακονήσια,κ.α.
Παραλίες
Το νησί φημίζεται για τα αμμουδερά ακρογιάλια του όπως Μαγαζιά , Γιαλό, Μώλος, Αγ.Πέτρος, Ατσίτσα, Πεύκο, Αχερούνες, Αχίλι, Μέαλος, Παπά το Χώμα όπου είναι η παραλία των γυμνιστών.
Τα δάση καλύπτουν το 32% της Σκύρου αποτελούνται κυρίως από πεύκα. Οι οικισμοί είναι ελάχιστοι συγκριτικά με το μέγεθος του νησιού. Ο μεγαλύτερος οικισμός είναι η χώρα με την ονομασία Σκύρος .
Από τους ντόπιους αποκαλείται απλά χωριό (χώρα). Το χωριό αυτό συγκεντρώνει το 80% της ζωής όλης της Σκύρου.
Αξιοθέατα
Αρχαιολογικό Μουσείο Σκύρου
Το Αρχαιολογικό μουσείο της Σκύρου, βρίσκεται στη Χώρα, κάτω από το κάστρο και εκθέτει πολλά αρχαιολογικά ευρήματα που μαρτυρούν τη σπουδαία και σημαντική πορεία της στην Ελληνική ιστορία. Υπάρχουν κεραμικά αγγεία και δοχεία, αρχαία κοσμήματα και νομίσματα, είδη καθημερινής χρήσης και εργαλεία, πολλά από τα οποία έχουν βρεθεί στον αρχαιολογικό χώρο του Παλαμαρίου. Επίσης υπάρχει ειδικός χώρος όπου αναπαριστάται το παραδοσιακό Σκυριανό σπίτι, με όλους τους χώρους, τα διακοσμητικά και τα έπιπλα του.
Επίσης στον ίδιο χώρο θα δείτε παραδοσιακές φορεσιές, ξυλόγλυπτα έπιπλα και διακοσμητικά, κεντήματα και κεραμικά καλλιτεχνημένα με παραδοσιακά σχέδια της Σκύρου.
Μουσείο Μάνου και Αναστασίας Φαλτάϊτς
Το Μουσείο Μάνου και Αναστασίας Φαλτάϊτς είναι από τα πρώτα λαογραφικά και πολιτιστικά μουσεία της Ελλάδας. Στεγάζεται στο αρχοντικό των Φαλταγηδών, παλιάς αρχοντικής οικογένειας της Σκύρου με ρίζες στο Βυζάντιο, απόγονος της οποίας είναι και ο κ. Μάνος Φαλτάϊτς.
Στους χώρους του μουσείου εκτίθενται πολλά αντικείμενα της καθημερινής ζωής της Σκύρου παλαιότερων εποχών, σπάνια κεντήματα και κεραμικά παραδοσιακής τέχνης. Μεγάλο ενδιαφέρον όμως παρουσιάζουν και τα άλλα εκθέματα του μουσείου, όπως παλιά χειρόγραφα και έγγραφα, σπάνιες εκδόσεις βιβλίων, έργα τέχνης γνωστών γλυπτών και πίνακες του Μάνου Φαλτάϊτς.
Αρχαιολογικός χώρος Παλαμαρίου
Το Παλαμάρι βρίσκεται στα Βορειοδυτικά της Χώρας και η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως ερείπια αρχαίου οικισμού. Οι ανασκαφές συνεχίζονται και συνεχώς έρχονται στο φως περισσότερα στοιχεία που μας πληροφορούν για τη σημασία και τον τρόπο ζωής της αρχαίας πόλης – λιμάνι που ήταν από τις σημαντικότερες της εποχής της.
Αρχαίο Λατομείο
Το αρχαίο λατομείο βρίσκεται στη θέση Πουριά. Εκεί θα δείτε τους εντυπωσιακούς βράχους να ορθώνονται στη θάλασσα και τα ερείπια του αρχαίου λατομείου.
Μονή Αγ. Γεωργίου
Η Μονή Αγ. Γεωργίου Σκύρου, ιδρύθηκε αρκετά χρόνια μετά το 1016 και πολύ προ του 1447, κατά πάσα πιθανότητα στα μέσα του 13ου αιώνα.
Τάφος Άγγλου ποιητή Μπρούκ
Στη θέση Αγία Τριάδα πολύ κοντά στο λιμάνι Τρείς Μπούκες όπου ναυλοχούσε ο Αγγλογαλλικός στόλος τάφηκε στις 23 Απριλίου 1915 ο μεγάλος φιλέλληνας.
Το Κάστρο της Χώρας
Το κάστρο χρησίμευε για την ασφάλεια των Σκυριανών μέσα στους αιώνες, μέσα στο οποίο είναι χτισμένο και το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου.
Χρήσιμες πληροφορίες
ΠΟΛΥΔΥΝΑΜΟ ΙΑΤΡΕΙΟ – ( + 30 ) 22220 92222
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΤΜΗΜΑ – ( + 30 ) 22220 91274
ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗ – ( + 30 ) 22220 93199
ΛΙΜΕΝΑΡΧΕΙΟ – ( + 30 ) 22220
