Τρεις εβδομάδες από τις εκλογές της 17ης Ιουνίου και βρέθηκε και τρίτος κατά σειρά υπουργός εκτός κυβερνητικής σύνθεσης. Εκείνης, τουλάχιστον, που είχε ανακοινώσει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου ,για λογαριασμό του Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά.
Έτσι, λοιπόν, μετά την αποχώρηση του κ. Ράπανου που ορίστηκε υπουργός Οικονομικών, αλλά ανακοίνωσε τη φυγή του πριν καν την ορκωμοσία του, την παραίτηση του κ. Βερνίκου λόγω της off-shore που παρανόμως ως μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου διατηρούσε, και ο υφυπουργός Εργασίας κ. Νικολόπουλος εγκατέλειψε το κυβερνητικό σκάφος, επικαλούμενος τη δυσφορία του για την αναβολή της διαπραγμάτευσης για Σεπτέμβρη, όπως την περιέγραψε ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών κ. Στουρνάρας.
Όσον αφορά στον υπουργό Οικονομικών, εκείνος, πράγματι, τόλμησε το παράδοξο να δηλώσει ότι πηγαίνει στις Βρυξέλες φορώντας απλά και μόνο το «κράνος» του για να αποφύγει τις επιθέσεις των ομολόγων της ευρωζώνης, χωρίς ο ίδιος να προτίθεται να αρχίσει, έστω, να θέσει αιτιάσεις της ελληνικής πλευράς για καλυτέρευση των όρων του εφαρμοζόμενου προγράμματος δημοσιονομικής εξυγίανσης της χώρας. Ο Ι. Στουρνάρας, μάλιστα, προεξόφλησε ότι θα προβάλλει τα ελληνικά επιχειρήματα μετά την πάροδο μερικών μηνών, κι αφού οι Έλληνες θα έχουν υποβληθεί σε ακόμα περισσότερες θυσίες.
Υπό αυτές τις συνθήκες, είτε θεωρήσει κανείς την κίνηση Νικολόπουλου ως προνοητική είτε την αντιλαμβάνεται ως ανεύθυνη, το σίγουρο είναι πως αν συνεχιστεί η καλλιέργεια της κυβερνητικής αντίληψης Στουρνάρα στη σχέση Ελλάδας – Ε.Ε. τότε ανάλογες απώλειες μόνο εντύπωση δε θα πρέπει να προκαλούν. Αντίθετα, όσοι συμμετέχουν στο κυβερνητικό σχήμα και είχαν επενδύσει, ακόμα και ψηφοθηρικά, σε μία έστω και επικοινωνιακή χαλάρωση των δυσβάσταχτων πολιτικών λιτότητας του μνημονίου, θα αρχίσουν να θυμίζουν «ποντίκια σε βυθιζόμενο πλοίο»!
Είθε η αναβλητικότητα Στουρνάρα για επαναδιαπραγμάτευση πτυχών του μνημονίου που βαθαίνουν την ύφεση της ελληνικής οικονομίας να οφείλεται στην ανάγκη του να κερδίσει χρόνο και εμπειρία μετά την αιφνιδιαστική τοποθέτησή του στο νέο πόστο του λόγω παραιτήσεως Ράπανου, ώστε σύντομα να είναι σε θέση να βάλει στο τραπέζι με πειστικό τρόπο τις αναθεωρητικές θέσεις του κοινού και συμβιβαστικού κυβερνητικού προγράμματος του τρικομματικού συνασπισμού διακυβέρνησης και να επιτύχει σε συμφωνία και με τους εταίρους, όπως ρητά προβλέπεται και από τα συμφωνηθέντα ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, τη νομοθέτηση ορισμένων, τουλάχιστον, εξ αυτών σε ορατό χρονικό ορίζοντα.