Βυθόμετρο
Ένα χρήσιμο εργαλείο!
Η λέξη και μόνο προσδιορίζει την έννοια του… Το βυθόμετρο, μετράει το βάθος, και χωρίς αυτή τη γνώση, δεν δύναται να ταξιδεύσουμε.
Το βυθόμετρο είναι ένα ηχοβολιστικό μηχάνημα, που εκπέμπει ένα σήμα ορισμένης συχνότητας προς το βυθό, που δεν απορροφάται από το νερό, και μετρά το χρόνο που κάνει να επιστρέψει το σήμα. Η διάρκεια του χρόνου αυτού μεταφράζεται σε βάθος.
Όταν έχει ομίχλη η χρήση του βυθόμετρου μπορεί να μας δώσει κάποια ένδειξη της θέσης μας, τοποθετώντας μας πάνω σε κάποιο βυθομετρικό του χάρτη μας, σε συνδυασμό πάντα με την πορεία μας. Αυτό ισχύει για βάθη μέχρι περίπου 200m, που είναι η μέγιστη βυθομετρική δυνατότητα των συνηθισμένων εγκαταστάσεων βυθόμετρων στα ιστιοπλοϊκά.
Σωστή βυθομέτρηση
Προσοχή, όταν ο βυθός έχει φύκια αυξάνεται η απορροφητικότητα και αργεί να επιστρέψει η εκπομπή του βυθομέτρου, με αποτέλεσμα να αναγράφει μεγαλύτερο βάθος από το πραγματικό.
Επίσης, πρέπει να σιγουρευτείτε ότι όταν παίρνετε την ένδειξη του βάθους, το βυθόμετρο «βλέπει» όσο γίνεται πιο κάθετα, για να αποφύγετε μια λανθασμένη εκτίμηση.
Ιστορία…
Στην αρχαιότητα, οι περισσότεροι, πίστευαν πως κάτω από την θάλασσα υπάρχει άβυσσος. Ωστόσο, σε αρκετές περιπτώσεις διαπιστώνεται πως από τα αρχαία χρόνια ήταν γνωστή η ανάγκη γνώσης του βάθους της θάλασσας.
Για παράδειγμα, ο Ηρόδοτος αναφέρει πως «όταν ένα πλοίο που κατευθύνεται στην Αίγυπτο βρει βυθό στις 11 οργιές, τότε απέχει των αιγυπτιακών ακτών μία ναυτική ημέρα».
Το ιστορικό πρόσωπο όμως, που προσπάθησε πρώτο να βυθομετρήσει Ωκεανό ήταν ο Μαγγελάνος το 1521, όταν σύνδεσε μεταξύ τους όλα τα βολιδόσχοινα του πλοίου του, με την βυθομετρική βολίδα, και διαπίστωσε ότι δεν εύρισκε βυθό, θεωρώντας έτσι, στη συνέχεια, ότι βρισκόταν πάνω από το βαθύτερο σημείο του Ωκεανού.
Ο πρώτος ωκεάνιος βυθομετρικός χάρτης συντάχθηκε από τον Αμερικανό ωκεανογράφο Μόρρυ, για την χρήση των εταιρειών των τηλεγραφικών καλωδίων, για την πόντιση των οποίων η βυθομέτρηση κρινόταν απαραίτητη.
