Γενικά
Η συρτή είναι μια μέθοδος αλιείας που χρησιμοποιείται ιδιαίτερα από τους ιστιοπλόους, μιας και αποτελεί έναν εύκολο τρόπο να γεμίσεις το ψυγείο του σκάφους.
Το ψάρεμα της συρτής μπορούμε να το χωρίσουμε σε δύο κατηγορίες. Πρώτον στη συρτή αφρού, όπου στόχος μας είναι τα ψάρια που κυνηγούν κοντά στην επιφάνεια της θάλασσας, είτε κοντά στην ακτή είτε ανοικτά στο πέλαγος και δεύτερον στο ψάρεμα της συρτής βυθού,
όπου στόχος μας είναι τα ψάρια που βόσκουν κοντά στον βυθό της θάλασσας. Υπάρχουν πολλά είδη συρτής βυθού, όπως το μολύβι φύλακας, η παραδοσιακή συρτή στο χέρι, συρτή με μηχανάκι, συρτή με μηχανάκι που είναι συνδεδεμένο στο βυθόμετρο και ανεβοκατεβάζει μόνο του το δόλωμα αλλά και διάφορες άλλες παραλλαγές.
Εμείς θα αναφερθούμε στην πρώτη κατηγορία. Η διαδικασία είναι απλή. Τοποθετείται στην ουσία ένας μηχανισμός (συνήθως μια σειρά από δύο ή και περισσότερα καλάμια) στο πίσω μέρος του σκάφους, ο οποίος ρίχνει και σέρνει στη θάλασσα φυσικά (ζωντανά ή νεκρά) ή τεχνητά δολώματα, με στόχο να προσελκύσει (να τσιμπήσουν) ορισμένα είδη ψαριών. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται κυρίως για την αλίευση του τόνου και συγκεκριμένα του κόκκινου τόνου , του μακρύπτερου (άσπρος) κτλ.
Δολώματα
Πιθανώς το κρισιμότερο στοιχείο της επιτυχίας είναι η επιλογή του σωστού δολώματος . Δεδομένου ότι ο αριθμός συρτών και δολωμάτων που μπορεί να τραβάει ένα ιστιοπλοϊκό σκάφος είναι περιορισμένος, είναι σημαντικό να υπάρχει τουλάχιστον ένα θέλγητρο που μπορεί να προσελκύσει τα ψάρια στο σκάφος . Μια σειρά τεχνητών καλαμαριών, κάνει συνήθως το τέχνασμα. Οι σειρές αποτελούνται από τρία έως πέντε ή περισσότερα μικρά τεχνητά καλαμάρια σε διάφορα χρώματα.
Μερικά από τα αποτελεσματικότερα χρώματα είναι το πράσινο, το πορτοκαλί, το κίτρινο, και το μπλε.
Για τις πιο κοντινές διαδρομές να ξέρετε ότι το φυσικό δόλωμα είναι η καλύτερη επιλογή. Διαρκούν αρκετές ημέρες στον πάγο και είναι εύκολο να αρματωθούν.
Τα ψάρια επιτίθενται στο δόλωμα είτε γιατί πεινάνε κι αυτό που τους προσφέρουμε το θεωρούν τροφή είτε διότι η συρτή που περνά μπροστά τους θεωρείται εισβολέας σε έναν χώρο που αυτά καταλαμβάνουν εκείνη τη στιγμή και οριοθετούν ως δικό τους. Σ’ αυτή τη δεύτερη περίπτωση τα αρπακτικά ένστικτα του ψαριού ενεργοποιούνται για ν’ αποκρούσουν και όχι για να τραφούν.
Σημαντικό είναι επίσης να προσφέρετε στα ψάρια ότι δόλωμα επιθυμούν. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αλλάζετε τα τεχνητά που τραβάτε πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας αν δεν πάρετε τσιμπήματα, οπότε πρέπει να έχετε ένα σημαντικό απόθεμα διαφόρων ειδών τεχνητά, για αλλαγή.
Συρτή στο ιστιοπλοϊκό – συμβουλές
Αναφέραμε και προηγουμένως ότι αυτός ο τρόπος ψαρέματος χρησιμοποιείται ιδιαίτερα από τους ιστιοπλόους και κυρίως για τη αλίευση τόνου. Ας δούμε τώρα κάποιες πληροφορίες που θα κάνουν αυτή τη δραστηριότητα περισσότερο αποδοτική.
Καλό είναι πριν βγείτε για ψάρεμα να έχετε ελέγξει πρώτα τα καύσιμα σας, τα σωστικά το φαρμακείο, τις προμήθειες και τα βεγγαλικά σας. Πάνω από όλα προέχει η ασφάλεια.
Γνωρίζουμε όλοι ότι, συνήθως η δύση του ήλιου είναι η καλύτερη στιγμή για το τσίμπημα του τόνου, αλλά μην ποντάρετε μόνο σε αυτήν.
Η καταλληλότερη ώρα για το ψάρεμα του τόνου είναι πριν το χάραμα. Είναι σημαντικό να βρεθείτε στο αλιευτικό πεδίο που επιλέξατε με το πρώτο φως πριν την ανατολή του ηλίου και αν μπορείτε να μείνετε μέχρι το πρώτο βραδινό (πλήρες) σκοτάδι. Αυτό γιατί τις περισσότερες μέρες ο τόνος τρώει πολύ νωρίς και δεν εξαρτάται από τη μεταβολή του κύματος, του καιρού η την πρωινή παλίρροια. Μετά δε το χάραμα είναι πιθανόν τα ψάρια να μη τρώνε άλλο όλη την μέρα μέχρι την μαγική εκείνη ώρα. Η «μαγική ώρα» είναι από το ηλιοβασίλεμα μέχρι μετά τη δύση του ηλίου και την έλευση του σκότους, οπότε πιάνονται και τα περισσότερα ψάρια.
Σημαντικό ρόλο παίζουν επίσης και οι εκάστοτε καιρικές συνθήκες. Τις νύχτες χωρίς φεγγάρι για παράδειγμα και όταν φυσάει ανατολικός αέρας, τα τσιμπήματα είναι λιγότερα, διότι τα ψάρια πάνε στα βαθιά νερά. Αντίθετα οι Βορειοδυτικοί και νοτιοδυτικοί άνεμοι καθώς και το φεγγαρόφωτο, κρατούν τα ψάρια πιο κοντά στην επιφάνεια.
Ένα ακόμη μυστικό είναι να βγαίνετε για ψάρεμα με «μέτριο καιρό». Γενικότερα, μια ελαφρά φουρτουνιασμένη μέρα, δίνει καλύτερη πλεύση στα τεχνητά (δολώματα) σας, δεν τα αφήνει να ξενερίζουν συνέχεια και τα κάνει να δείχνουν πιο φυσικά στα ψάρια. Αφήστε που θα έχετε και μικρότερο ανταγωνισμό.
Όταν εντοπίσετε ένα κοπάδι τόνων, μη βιαστείτε να το διασχίσετε με τα τεχνητά σας απλωμένα. Πηγαίνετε στο πλάι του και μπείτε μπροστά. Το πιθανότερο είναι ότι οι τόνοι θα αντιληφθούν το σκάφος πολύ κοντά και πάνω τους και θα «βουτήξουν». Αν μπείτε μπροστά τους, απλώς θα συναντήσουν τα τεχνητά σας την κατάλληλη στιγμή.
Επίσης κατά τη διαδικασία της αλίευσης με συρτή, καλό είναι να χρησιμοποιούμε όσο το δυνατόν πιο πολλά καλάμια (τρία η περισσότερα). Αυτό, γιατί ο τόνος έχει συνηθίσει να επιτίθεται σε κοπάδια ψαριών, όχι σε μονάδες, όπου τις περισσότερες φορές καταναλώνει πιο πολλές θερμίδες από όσες είναι το γεύμα του. Πρέπει λοιπόν τα δολώματα πίσω από τη βάρκα σας να μιμούνται το κοπάδι για να τον προσελκύσετε.
Η επιμονή αποτελεί το πιο σημαντικό εφόδιο για μια επιτυχημένη ψαριά. Κανείς δεν είπε πως είναι εύκολη υπόθεση. Αλλά ακόμα και αν δεν υπάρξει το προβλεπόμενο αποτέλεσμα δεν πρέπει να μας πειράξει. Εξάλλου, το ερασιτεχνικό ψάρεμα είναι πάνω από όλα ένα σπορ που μας δίνει ευχαρίστηση που είμαστε στη θάλασσα, βλέπουμε την ανατολή, τον ήλιο τη δύση αισθανόμαστε την αλμύρα της και περνάμε έτσι και αλλιώς μια υπέροχη μέρα.
