Αν μη τι άλλο, πολύ εντυπωσιακό! Αναφέρομαι στην είδηση που ξετρύπωσαν οι συντάκτες του neoalaia.gr για το απόρρητο υλικό επιστολών και σημειωμάτων των Καποδίστρια και Γρίβα Διγενή. Γραπτά που αποτελούν, σε κάθε περίπτωση, σημαντική ιστορική πηγή και που μέχρι σήμερα το ενδιαφέρον – και ιδιαίτερα χρήσιμο για την επιστημονική εξαγωγή συμπερασμάτων, και όχι μόνο – περιεχόμενό τους παρέμενε – και παραμένει; – άγνωστο στους ενδιαφερόμενους και γενικότερα στο ευρύ ελληνικό και διεθνές κοινό, που ασχολείται με αντίστοιχα θέματα.
Συγκεκριμένα, πρόκειται για 37 επιστολές του Ιωάννη Καποδίστρια του 18ου αιώνα οι οποίες πουλήθηκαν σε πλειστηριασμό ελληνικού οίκου δημοπρασιών στην τιμή των 26.000 ευρώ. Σύμφωνα με τη δοθείσα ενημέρωση, «μέχρι σήμερα οι επιστολές δεν είχαν δημοσιευτεί πουθενά ωστόσο στις μέρες μας παραμένουν επίκαιρες καθώς το περιεχόμενό τους αναφέρεται στην προσπάθεια του Καποδίστρια να βάλει μία τάξη στο νεοσύστατο τότε ελληνικό κράτος». Επίσης, στη δημοπρασία πουλήθηκαν 105 απόρρητα σημειώματα του αρχηγού της ΕΟΚΑ Γεωργίου Γρίβα-Διγενή, τα οποία βάσει των όσων έγιναν γνωστά «περιέχουν πολύτιμες πληροφορίες για το Κυπριακό κράτος».
Από την παρουσίαση των γεγονότων, όμως, προκύπτουν πολλά ερωτηματικά για τη διαχείριση της Ιστορικής πληροφορίας στη χώρα μας: Το οποιοδήποτε έγγραφο-ντοκουμέντο, όπως και το καθένα από τα αναφερόμενα, μπορούν να παραμένουν σε γνώση ολίγων για δεκαετίες ή και σχεδόν εκατονταετίες και όταν έρχονται σε γνώση της Πολιτείας οι αρμόδιοι φορείς να μη λαμβάνουν την αναγκαία μέριμνα πρόσβασης για τη διάχυση της πληροφορίας που αφορά την Ιστορία της χώρας; Νομίζω πως η απάντηση είναι ξεκάθαρα ΟΧΙ!
Ακόμα κι αν σε όρους αποδοχής της λειτουργίας της αγοράς γίνει αποδεκτό ότι αντίστοιχης εθνικής σημασίας υλικό μπορεί να υπόκειται σε κερδοσκοπικές αγοροπωλησίες, πιθανότητα και ως κίνητρο για να έρχονται ανάλογου περιεχομένου έγγραφα εν τέλει στη δημοσιότητα, πρέπει να είναι απολύτως ξεκάθαρο ότι ανεξάρτητα από το ποιος μπορεί να γίνεται κάτοχός τους στην πορεία του χρόνου, τουλάχιστον η ακαδημαϊκή κοινότητα και οι ερευνητές, αλλά και υπό συνθήκες κάθε πολίτης και ενδιαφερόμενος, πρέπει να έχουν τη δυνατότητα πλήρους πρόσβασης σε τόσο σημαντικές πηγές πληροφόρησης για την τοπική και παγκόσμια ιστορία τόσο στο ακριβές περιεχόμενο όσο και στο πρωτότυπο κάθε αντίστοιχης πηγής από την οποία μπορεί να αντληθεί αξιόπιστη Ιστορική πληροφορία.
Από αυτή την άποψη κάθε ιδιώτης, που έχει τη δυνατότητα να καταβάλλει το αναλογούν τίμημα για να κατέχει και να εντάσσει στη συλλογή του το βαρυσήμαντο και ανεκτίμητης ιστορικής αξίας υλικό, πρέπει, παράλληλα, να αναλαμβάνει και τις αντίστοιχες ρητές και σαφώς οριοθετημένες δεσμεύσεις για την εξασφάλιση της ανεμπόδιστης πρόσβασης των ερευνητών και κάθε πολίτη και ανά τον κόσμο ενδιαφερόμενου .