Σε καμία περίπτωση δε λέω πως μέχρι τώρα δε χρησιμοποιείς τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς ή πως χρειάζεσαι οδηγό συμπεριφοράς επειδή είσαι ανάγωγος.
Έχοντας φάει τη ζωή μας όμως, μέσα σε ένα Χ14/τραμ/Α2/040/ηλεκτρικό, πιστεύω ότι καλό θα ήταν να ρίξεις μια ματιά για να διευκολύνεις τη ζωή σου (και τη δική μας μη σου πω…).
Εισιτήριο
Ωραία τα κινήματα «Δεν πληρώνω», ωστόσο ούτε το πιθανό πρόστιμο θα σου πληρώσουν, ούτε θα βοηθήσουν από τη τσέπη τους, τα οικονομικά ελλείμματα των περιβόητων ΔΕΚΟ των συγκοινωνιών. Σίγουρα η μετακίνηση με οποιοδήποτε μέσο πλην ηλεκτρικού, προαστιακού και μετρό δεν ελοχεύει ιδιαίτερο κίνδυνο να σε πιάσουν χωρίς εισιτήριο. Κατά πάσα βεβαιότητα αν δεν χτυπάς εισιτήριο για 5 χρόνια, θα κάνεις απόσβεση ακόμα και με πρόστιμο. Το να μπεις στο μετρό όμως χωρίς εισιτήριο, εκτός από εντελώς τζαπατζίδικο (αφού η εξυπηρέτηση που προσφέρει είναι ευρωπαϊκών προδιαγραφών), είναι και ριψοκίνδυνο αφού οι έλεγχοι είναι (ως οφείλουν) συνεχείς και αδιαπραγμάτευτοι. Για αρχή, που δεν θα βάζεις κώλο κάτω, καλό είναι να βγάλει μία φοιτητική κάρτα απεριορίστων διαδρομών (μην το σκεφτείς καν, συμφέρει) και θα έχεις το κεφάλι σου πάντα ήσυχο! 
Ψυχραιμία με τους γύρω σου
Μετακινούμενος με τα μέσα μαζικής μεταφοράς θα δεις το μεγαλύτερο πρόβλημα της κοινωνίας μας, εκ των έσω. Ποιο είναι αυτό; Μα φυσικά οι συνάνθρωποί μας. Θα σου μιλήσουν με αγένεια, θα επιδιώξουν τσακωμό (ακόμα και 8 η ώρα το πρωί, χωρίς να έχεις πιει καφέ), θα τρέξουν να μπουν πρώτοι όταν φτάσει ο συρμός χωρίς να περιμένουν να κατέβεις, θα αράξουν στην αριστερή πλευρά των κυλιόμενων σαν να μην τρέχει κάστανο, θα σε αγριοκοιτάξουν επειδή στέκεσαι 11 ολόκληρα cm από την πόρτα ενώ πλησιάζει η ώρα τις απόβασης (ποια αποβίβαση;). Συμπέρασμα; Φοράμε το πιο υπομονετικό μας πρόσωπο και ξεκινάμε να πάμε στη δουλειάς μας. Αλλιώς δεν θα βγάλεις άκρη…
Καλό το φλερτ, αλλά δεν είσαι σε κλαμπ
Το φλερτ μέσα σε μέσα μαζικής μεταφοράς, είναι κάτι που δεν μπορεί να αποφευχθεί. Δροσερές παρουσίες, δίνουν μία νότα ζωής στη σήψη και παρακμή που επικρατεί μέσα στα μέσα. Υπάρχουν ωστόσο και κάποια όρια. Επειδή ξύπνησες «αναστατωμένος» από το πρωί, δεν είναι υποχρεωμένη η άλλη να δεχθεί έναν stalker, που την ακολουθεί από βαγόνι σε βαγόνι, από κυλιόμενη σε κυλιόμενη και την τσεκάρει ανελέητα. Βέβαια δημιουργούνται πάντα πολύ ωραίες ιστορίες. Πρόσφατα ένας φίλος μου, μου διηγήθηκε το ακόλουθο περιστατικό σε αστικό λεωφορείο στη Θεσσαλονίκη. Κάθεται μια τύπισσα μόνη της, την πλησιάζει το καμάκι, ένας (ψιλοτελειωμένος) ΠΑΟΚΤΖΗΣ και της λέει «Από κάπου γνωριζόμαστε, άσε να μαντέψω το όνομά σου». Αφού αποτυγχάνει καμιά δυο φορές, της λέει «Πες μου από τι αρχίζει;». «Βήτα» του λέει αυτή, δείχνοντας και μία σχετική αποδοκιμασία.
-»Βάσω»
-»Όχι»
-»Βαλέρια»
-»Όχι»
-»Βάλια»
-»Όχι»
– «Και πως σκατά σε λένε, Βιγιαρεάλ;»
Iστορία αρκετή για να σου φτιάξει τη βδομάδα…
Άντε και εγώ νονός
Τα ζευγαράκια είναι ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, ωστόσο υπάρχει μία ανοχή μέχρι ενός ορίου. Οκ να είστε αγκαλιά, να φιλιέστε, να εκφράζετε τον έρωτά σας ρε αδερφέ. Δεν είμαι υποχρεωμένος ούτε εγώ, ούτε ο καημένος ο μετανάστης, ούτε η 92χρονη δίπλα, να σας βλέπουμε να πηδιολογιόσαστε, σε σημείο που να νιώθουμε άβολα, ότι ενοχλούμε κιόλας. Όχι δεν είναι φυσιολογικό να του χαϊδεύεις το μόριο, όχι δεν είναι φυσιολογικό να έχεις βάλει το χέρι κάτω από τη φούστα της. Και καλά να είναι εμφανίσιμο ζευγάρι, αλλά αυτά που έχουν δει τα μάτια μας, sorry κιόλας (το πιο ρατσιστικό σχόλιο στην ιστορία του site).
Πρόσεξε τα προσωπικά σου αντικείμενα
Σίγουρα μπορεί να σου συμβεί και το… αμήχανο, να σου βγάλει μαχαίρι μέσα στον ηλεκτρικό. Τότε που σκέφτεσαι «λες να με μαχαιρώσει μπροστά σε 30 άτομα;». Εκεί κάνε ότι καταλαβαίνεις (δηλαδή δώσ’ του τα να τελειώνεις). Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις ευθύνεσαι για αμέλεια. Ποτέ τα προσωπικά σου αντικείμενα στην κωλότσεπη, ποτέ η τσάντα αριστερά,δεξιά,πίσω, αλλά ΜΟΝΟ μπροστά σου.
Η σκληρή πραγματικότητα της δυσοσμίας
Η κατάρα των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, είναι μία. Δίπλα σου μπορεί να κάτσει ηλικιωμένη που γυρνάει από τη λαϊκή με 2 κιλά φρέσκα κρεμμύδια, σκληρά εργαζόμενος σε οικοδομή αλλοδαπός που κουβαλάει μαζί του τη αντρική μυρωδιά του γιαπού, του μιστριού, του πηλοφοριού, ο 15χρονος που δεν έχει ανακαλύψει τη χρήση του αποσμητικού ή ακόμα και ποδηλάτης (όπου είναι double awkward λόγω και του στενού σορτς). Η καλύτερη λύση είναι ένα υγρό χαρτομαντηλάκι στο χέρι δήθεν ότι καθαρίζεις το πρόσωπό σου, ενώ στην πραγματικότητα το «φέρεις» ως στιγμιαία απόλαυση ευωδιάς πριν χυθείς ξανά στο βούρκο.
Δρομολόγια;
Τα δρομολόγια είναι μία πικρή πραγματικότητα. Όταν μιλάμε για μέσα σταθερής τροχιάς, πάνω κάτω γνωρίζεις ότι η αναμονή σου θα είναι 2-5 λεπτά για το μετρό (τις καθημερινές), 4-7 στον ηλεκτρικό και 5-8 στο τραμ. Για λεωφορεία και τρόλεϋ, ο θεός μαζί σου, δεν μπορεί να γίνει πρόβλεψη διότι οι δρόμοι (και οι οδηγοί) είναι απρόβλεπτοι!
Ομιλία στο κινητό
Όχι δεν με ενδιαφέρει αν έχεις ανάδρομη Αφροδίτη στον Κρόνο, αν ο Πέτρος σε χώρισε και τα έφτιαξε με τον Τόλη, αν ο παπάρας στη σχολή σε έκοψε επειδή υποτίθεται δεν του κάθισες ή αν η τσάντα που πήρες χθες, τη φοράει η Βικτώρια Μπέκαμ. ΜΗΝ ΜΙΛΑΣ ΔΥΝΑΤΑ ΣΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΙ «ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ ΠΟΣΟ ΚΟΥΛ ΤΥΠΙΣΑ, ΠΑΩ ΝΑ ΤΗΣ ΚΑΝΩ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΑΜΟΥ. ΠΟΤΕ». (συγγνώμη για τον τόνο της φωνής μου, αλλά έχει και η μπετοτουβλουσίνι τα όριά της)
Επίλογος
Εν τάχει. Προτιμάς μέσα σταθερής τροχιάς για να φτάσεις στην ώρα σου, μπαίνεις στα μέσα με την κάρτα σου, ψύχραιμος, χαμογελαστός, κύριος, γνωρίζοντας ότι δεν μπορείς να αποφύγεις τη συνύπαρξη με τους γύρω σου, άκου τη μουσική σου (ξέχασα να πω να μην χτυπιέσαι ενώ την ακούς, δεν είσαι στο Rock Am Ring), πλύνε τα χέρια σου όταν φτάσεις και όλα θα πάνε καλά!