Οι ανηλεείς επιθέσεις κατά Ομπάμα και τα σημεία υπεροχής ενόψει της αμερικανικής μάχης των μαχών!
Υπάρχει και η άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Και οι εξελίξεις εκεί έχουν την δική τους, παγκόσμιας μάλιστα αναφοράς, σημασία. Δύο πρόσφατες ειδήσεις που δημοσιεύθηκαν στο neolaia.gr και άλλες ιστοσελίδες δείχνουν ότι όσο πλησιάζουμε προς τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου ο πόλεμος κατά της επανεκλογής Ομπάμα αρχίζει να ξεφεύγει εκτός ορίων.
Το μηνιαίο περιοδικό «Spain’s Fuera de Serie», σε μια ανηλεή όσο και απρόκλητη επίθεσή του, ουσιαστικά προς το προεδρικό ζεύγος, κι όχι μόνο στη σύζυγο του Προέδρου των ΗΠΑ, επέλεξε για εξώφυλλό της τελευταίας έκδοσής του ένα πορτραίτο της Karine Percheron-Daniels, στο οποίο η τελευταία απεικονίζει τη Michelle Obama σαν γυμνή σκλάβα! Δυο μέρες αργότερα επιστρατεύτηκε ο, φυσικά, πιο κόσμιος και καταξιωμένος ηθοποιός και σκηνοθέτης, Κλιντ Ίστγουντ, για να ανακρίνει τον Μπάρακ Ομπάμα για τα πεπραγμένα του – εν τη απουσία του όμως και απευθυνόμενος σε μια άδεια καρέκλα – σε ένα προλόγισμα ομιλίας του Ρεπουμπλικάνου, αντιπάλου υποψηφίου του αμερικάνου Προέδρου για την προεδρία της χώρας, Μιτ Ρόμνεϊ.
Το παιχνίδι στις φετινές αμερικανικές εκλογές δε φαίνεται να παίζεται μεταξύ δύο περισσότερο ή λιγότερο ταλαντούχων υποψηφίων. Οι ρεπουμπλικάνοι και το υπερ-συντηρητικό τους κομμάτι του λεγόμενου «Tea Party» βασίζονται, εδώ και μερικά χρόνια, σε μια μισαλλόδοξη ΑΝΤΙ-Ομπαμική ρητορική, επενδύοντας για τρίτη συνεχόμενη φορά σε ακραίες πολιτικές προτάσεις εκφραζόμενες από ένα χαμηλών δυνατοτήτων κεντρικό πρόσωπο. Απλώς, ο Μιτ Ρόμνεϋ είναι αρκετά ομορφότερος, καθότι όλα παίζουν το ρόλο τους στην πολιτική και τις εκλογές, από τον προηγούμενο επικεφαλής της ρεπουμπλικανικής προεκλογικής εκστρατείας, διαδόχου προ τετραετίας του Τζωρτζ Μπους του νεότερου, Τζων Μακ Κέιν.
Τα μέλη τους και όσα μεγαλύτερα ή μικρότερα, περισσότερο ή λιγότερο, ιδεοληπτικά συμφέροντα τους στηρίζουν, θεωρούν ότι με «άρμα μάχης» το πολιτικά και ιδεολογικά αντιδραστικό «θωρηκτό» του αμερικανικού Τύπου «Fox News» και ποικίλες καλά οργανωμένες ρατσιστικού τύπου, απαξιωτικές, επιθέσεις, καθώς και χρήση μεσαιωνικών τακτικών αντιμετώπισης του προφανέστατα – και εκνευριστικά για ορισμένους εξ αυτών – ταλαντούχου και πολιτικά επιτυχημένου αντιπάλου τους Προέδρου Ομπάμα, θα πετύχουν καλύτερα το σκοπό τους, απ’ ότι να αναζητήσουν έναν αληθινά πειστικό ανταγωνιστή, σε πολιτικό επίπεδο, του πρώτου μαύρου αρχηγού των ΗΠΑ. Και το ανησυχητικό είναι ότι σε μια αχανή κοινωνία μακραίωνων συμπλεγμάτων ατομικισμού και πίστης σε λογικές απόλυτης κυριαρχίας και επικράτησης του κάθε ανθρώπου-οικονομικούδρώντα στο πλαίσιο της λειτουργίας της πέρα από κάθε έλεγχο επιβολής των κανόνων της ελεύθερης αγοράς, ο στόχος τους μόνο ακατόρθωτος δε φαίνεται δημοσκοπικά να είναι.
Αντίθετα, έχουν μέχρι στιγμής καταφέρει να βρίσκονται κοντά στη συντηρητική ανατροπή, υπερ-επενδύοντας στη μισαλλοδοξία κατά του αναιτιολόγητα επαίσχυντου «άλλου», στην προκειμένη περίπτωση κατά του κομμουνιστή, μουσουλμάνου, περίπου ύποπτου ως (φιλο)τρομοκράτη και εχθρού του Έθνους, Προέδρου του ίδιου του Κράτους τους! Ίσως να ακούγεται περίεργο ή έστω υπερβολικό σε όσους είναι γαλουχημένοι αποκλειστικά με την ευρωπαϊκή πολιτική κουλτούρα, αλλά στις ΗΠΑ του 2012 τα γκεμπελικά επικοινωνιακά παιχνίδια διαρκείας μπορούν να καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την πολιτική ατζέντα και να επηρεάζουν σε σημαντικό βαθμό και τη διαμόρφωση της τελικής εκλογικής επιλογής των πολιτών.
Μόνα όπλα του Προέδρου Ομπάμα, το βαθιά προοδευτικό για τα αμερικανικά δεδομένα έργο του, η παροιμιώδης ψυχραιμία του στα ασταμάτητα και δριμύτατα χτυπήματα των αντιπάλων του και, ασφαλώς, το αστείρευτο ταλέντο του στη δόμηση και παρουσιάση των πολιτικών ομιλιών του και την εκφώνηση των εντός ή εκτός κειμένου για κάθε θέμα που καθημερινά προκύπτει λόγων του. Σε αυτά, άλλωστε, προσβλέπουν και οι πιστοί υποστηρικτές του εν όψει της τελευταίας πράξης των φετινών αμερικανικών εκλογών.
Ας ελπίσουμε, τόσο για τη χώρα του όσο και για τις προοπτικές επίλυσης της ευρωπαϊκής κρίσης και ειδικότερα για το μέλλον της χώρας μας μέσα στο ευρωπαϊκό και ευρύτερα διεθνές γίγνεσθαι, ότι το πακέτο πολιτικής και ρητορικής-επικοινωνιακής προσωπικής υπεροχής του Μπάρακ Ομπάμα θα αποδειχθεί ικανό να βοηθήσει αποτελεσματικά τον αμερικανό Πρόεδρο να εξαντλήσει τα χρονικά περιθώρια μέσα στα οποία μπορεί να ασκεί κάποιος τα συγκεκριμένα πολιτικά, κυβερνητικά, καθήκοντά στις ΗΠΑ, βάσει του Συντάγματός τους.