Τέσσερα στελέχη της πολιτικής και της αγοράς ανταλλάσσουν απόψεις για το περιεχόμενο της προοδευτικής ανασύνθεσης, στο Neolaia Θέμα της σημερινής Κυριακής!
Πολύ μελάνι και φαιά ουσία ξοδεύεται για την αναμόρφωση του κομματικού τοπίου στα αριστερά του πολιτικού συστήματος, λόγω της πολυδιάσπασης της αποκαλούμενης σε κεντροαριστεράς ή και δημοκρατικής παράταξης στις διπλές εθνικές εκλογές. Αυτού που φαίνεται, όμως, να απασχολεί πολιτικούς και στελέχη του χώρο είναι το πολιτικό περιεχόμενο μιας προοδευτικής ανασύνθεσης. Τι είδους, δηλαδή, αριστερά έχει πραγματικά ανάγκη σήμερα η χώρα, τη λεγόμενη κυβερνώσα αριστερά, μια ελληνικής ιταλική πολυκεντρική κεντροαριστερή προσέγγιση, μια μορφή αντισυστημικής- αντεξουσιαστικής αριστεράς, μια λαϊκιστική αριστερά που θα κρατήσει ακέραιο το πολιτικό της κεφάλαιο για το απώτερο μέλλον ή ακόμα-ακόμα κάτι που ως τώρα δεν έχουμε δει μορφοποιημένο σε συγκεκριμένο και αναγνωρίσιμο πολιτικό πρόταγμα;
Η «Ν» απευθύνθηκε σε πολιτικά στελέχη και ενεργούς πολίτες που τους ενδιαφέρει το ζήτημα και κατέγραψε για τους αναγνώστες της τις απόψεις τους:
Θόδωρος Τσίκας, Πολιτικός Επιστήμονας – Διεθνολόγος, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ
Υπευθυνότητα!
Η χώρα χρειάζεται υπευθυνότητα. Οι εύκολες κουβέντες, οι ανέξοδες καταγγελίες, ο διαχωρισμός σε «ενδοτικούς» και «αδιάλλακτους», η υπερ-απλουστευμένη ανάγνωση μιας σύνθετης κατάστασης δεν βοηθούν. Αν επικρατήσουν αυτές οι λογικές, αυτοί που θα την «πληρώσουν» θα είναι οι πιο αδύναμοι, κοινωνικά και οικονομικά.
Xρειαζόμαστε υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις και μια αριστερά που δε θα υποκύπτει στη γοητεία του λαϊκισμού, που θα κατανοεί ότι η διακυβέρνηση δεν είναι «βρώμικη δουλειά» για τους άλλους και ότι στόχος δεν είναι η ακινησία και η υπεράσπιση του παλιού. Δυστυχώς, η πλειοψηφία των δυνάμεων που αυτοπροσδιορίζονται ως «αριστερά» στην Ελλάδα, δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται την σύγχρονη πραγματικότητα.
‘Εχουμε ανάγκη μια ευρεία συνεργασία, με άξονα την συμπόρευση σοσιαλδημοκρατίας και μεταρρυθμιστικής Αριστεράς, ανοιχτή σε δυνάμεις και προσωπικότητες του προοδευτικού Κέντρου και της πολιτικής οικολογίας, βασισμένη σε ένα σχέδιο ανακατανομής πόρων, εξουσιών και ανθρώπινου δυναμικού, που θα απελευθερώνει δυνάμεις και θα δημιουργεί δυνατότητες για μια σύγχρονη, δίκαιη και ανοιχτή κοινωνία.
Κωνσταντίνος Ν. Τσιρώνης, Δικηγόρος Αθηνών, Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Γαλατσίου
Η ίδια η αριστερά πρέπει να προσδιορίσει το ρόλο της…
Είναι πραγματικά δύσκολο το ερώτημα για το τι είδους αριστερά έχει ανάγκη η χώρα. Μάλλον θα πρέπει να προσδιορίσουμε τι είδους αριστερά δεν έχει ανάγκη σήμερα η χώρα. Είναι παντελώς άχρηστη και δεν προσφέρει τίποτα μια αριστερά, η οποία υποκινεί, υποθάλπει και τρέφει μόνον την στείρα αντίδραση, δίχως να αντιπροτείνει επί της ουσίας τίποτα εφαρμόσιμο επί της υπάρχουσας δεινής κατάστασης. Η ίδια η αριστερά όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα στην Ελλάδα απαρτίζεται από πολλές τάσεις, κινούμενη από την εξωκοινοβουλευτική αριστερά έως το κέντρο. Είναι φύση αδύνατο να συγχρονιστούν, κατά συνέπεια, οι τάσεις της, οι οποίες δρουν ανέλεγκτα και ασύντακτα σε αυτό το ευρύ πεδίο. Το σίγουρο είναι, όμως, ότι το προφίλ της θα πρέπει να είναι κοινοβουλευτικό και δημοκρατικό, να κινείται εντός των ορίων του υπάρχοντος οικονομικού μοντέλου, και να προωθεί την ιδιωτική πρωτοβουλία, αλλά ταυτόχρονα να διέπεται από γενναίες δόσεις κοινωνικής πολιτικής υπερασπίζουσα το δημόσιο συμφέρον.
Νίκος Μπρούμας, Στέλεχος στο χώρο της διαδικτυακής διαφήμισης – Digital Marketing, Account Manager
Η Ελλάδα έχει ανάγκη από μια Αριστερά που είναι έτοιμη να κυβερνήσει και θα το διεκδικήσει με μανία, αντιλαμβανόμενη την άμεση ανάγκη αλλαγής πορείας της χώρας. Μιλάμε για μια Αριστερά κατασταλαγμένη στις αρχές της – ανεξάρτητα από τις όποιες δυνάμεις μπορεί να συμπλεύσουν, είτε για ίδιον όφελος είτε μέσα από ένα κοινό όραμα, μαζί της. Να σημειώσουμε, ότι κατασταλαγμένος, δεν σημαίνει παγιδευμένος. Οι ιδέες έχουν δυναμική και εξελίσσονται απλά είναι αναγκαίο το μέλλον της, η Αριστερά, να το ορίσει η ίδια μέσα από εκτενείς ζυμώσεις και όχι από εκπτώσεις ή κοντόφθαλμα συμφέροντα. Κρατώντας τα παραπάνω, το σύνθημα «η φαντασία στην εξουσία» μοιάζει πιο επίκαιρο από ποτέ, καθώς θα χρειαστεί δημιουργική σκέψη για να ανασυσταθεί η διαλυμένη μεσαία τάξη και να κλείσουν τα ταξικά χάσματα. Τα προβλήματα που βρίσκονται μπροστά στην Αριστερά μπορεί να γεννούν δύσκολα ερωτήματα, αλλά την καλούν να τους επιβληθεί και όχι να είναι μια εν δυνάμει κυβέρνηση που θα αναβληθεί…
Άρης Μπρέγιαννης, Οικονομολόγος – Εφαρμοσμένα Οικονομικά/Ελεγκτική
Κυβερνώσα, όχι κυβερνητική αριστερά…
Καταρχήν οφείλουμε να ορίσουμε την έννοια της αριστεράς. Τι είναι σήμερα η αριστερά; Ποιες πολιτικές χαρακτηρίζονται ως προοδευτικές και ποιες όχι; Και σε σχέση με ποιες αρχές άλλες πολιτικές θεωρούνται προοδευτικές και άλλες συντηρητικές; Αρκεί η πιστή εφαρμογή και αναπαραγωγή των θεωρητικών του μαρξισμού και των υπολοίπων εκφάνσεών του; Η αριστερά οφείλει να ορίσει το αξιακό της πλαίσιο, να διαμορφώσει δηλαδή μια νέα ιδεολογία, με επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του και μια πειστική και ρεαλιστική πρόταση διακυβέρνησης. Μόνο έτσι, θα αναδειχθούν και οι μελλοντικοί ηγέτες. Οι άνθρωποι που θα αναδείξουν τη «νέα αριστερά», τις προτάσεις της και τα πιστεύω της και θα αγωνιστούν για να γίνουν αυτά πράξη, όχι απομεινάρια φιλοσοφικών και ενίοτε καφενειακών συζητήσεων. Η αριστερά παλεύει για να αλλάξει τον κόσμο, να τον κάνει δικαιότερο. Η αλλαγή έρχεται μέσα από την άσκηση της εξουσίας, στη πράξη, όχι με λόγια. Άρα, ναι, αυτό που χρειαζόμαστε, ειδικά σήμερα, είναι μια κυβερνώσα, όχι κυβερνητική αριστερά.