Όταν άρχιζαν τα φθινοπωρινά κρύα θυμάμαι πάντα τη μητέρα μου να φτιάχνει κάτι τεράστιους αφράτους λουκουμάδες και να τους πνίγω κυριολεκτικά στο μέλι, την κανέλα και το τριμμένο καρύδι. Με αυτή τη γλυκιά ανάμνηση ξεκίνησα να επισκεφθώ το λουκουματζίδικο του Κτιστάκη, ύστερα από προτροπές φίλων πως φτιάχνει τους καλύτερους λουκουμάδες στην Αθήνα.
Όπως είναι γνωστό, η εικόνα του κέντρου δε με πτοεί καθόλου, αρκεί να μην έχει νυχτώσει βέβαια. Έτσι πήρα την παρέα μου και τρυπώσαμε στον Κτιστάκη, με την κόκκινη επιγραφή ‘λουκουμάδες Χανίων’. Πρόκειται για ένα μικρό μαγαζάκι, η όψη του θυμίζει παλιό παραδοσιακό καφενείο, με ξύλινες καρέκλες και μαρμάρινα τραπεζάκια. Εξειδικεύεται αποκλειστικά στην παρασκευή λουκουμάδων. Αυτό που διαφέρει από τους κλασικούς λουκουμάδες που έχετε δοκιμάσει μέχρι τώρα, είναι η τεχνική του ζυμώματος και του τηγανίσματος.
Τα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι αλεύρι, ζάχαρη και νερό και είναι νηστίσιμοι καθώς δεν περιέχουν ούτε βούτυρο, ούτε αυγά. Ζυμώνονται σε ξύλινη σκάφη, ενώ τηγανίζονται λίγοι λίγοι και συνέχεια όλη την ημέρα για να είναι πάντα φρέσκοι. Όλη η διαδικασία είναι χειροποίητη.
Παραγγείλαμε μια μερίδα λουκουμάδες έκαστος, καθώς κανένας δεν ήταν διατεθειμένος να μοιραστεί την απόλαυση. Στο τραπέζι έφτασαν τέσσερα μεταλλικά πιατάκια, συνεχίζοντας την παλιά παράδοση, γεμισμένα με δέκα μικρά ολοστρόγγυλα λουκουμαδάκια το καθένα. Απ’ έξω είναι ρόδινοι και τραγανοί, ενώ από πάνω πασπαλίζονται με κανέλα και σουσάμι για extra απόλαυση. Η διαφορά όμως είναι ότι δεν περιχύνονται με μέλι αλλά σερβίρονται φαινομενικά στεγνοί. Και λέω φαινομενικά, γιατί με το που δαγκώσεις ένα λουκουμαδάκι ένας γλυκός χείμαρρος ξεχύνεται και πλημμυρίζει τον ουρανίσκο σου. Απίστευτοι! Ειλικρινά δεν μπορώ να κατανοήσω πως μπορούν και εγκλωβίζουν το σιρόπι στην καρδιά του λουκουμά, ενώ από έξω παραμένει στεγνός. Όλοι γλείφαμε τα δάχτυλά μας.
Και λίγη ιστορία..
Ο Θεόδωρος Κτιστάκης έχοντας μαθητεύσει σε ελληνικό ζαχαροπλαστείο στην Αλεξάνδρεια, έμαθε την τέχνη της παρασκευής των λουκουμάδων. Το 1912 επέστρεψε στα Χανιά και άνοιξε το δικό του κατάστημα. Όταν το 1950 πέθανε, τα παιδιά του κληρονόμησαν τη μυστική συνταγή και μετακόμισαν στην Αθήνα. Άνοιξαν το λουκουματζίδικό τους το 1953 σε ένα πολύ μικρό μαγαζάκι μόλις 25τ.μ., στην οδό Αγίου Κωνσταντίνου, στο νούμερο 9. Εκείνους τους καιρούς καθώς το κέντρο ήταν η πιο πολυσύχναστη περιοχή της Αθήνας το μαγαζί τους έγινε ευρέως γνωστό, οι πελάτες έκαναν ουρές, ενώ υπήρξε και στέκι των ηθοποιών του Εθνικού Θεάτρου. Το 1997 το κατάστημα μεταφέρθηκε από την τρίτη πλέον γενιά της οικογένειας Κτιστάκη, στην οδό Σωκράτους αριθμός 59, στην Ομόνοια.
Ετυμηγορία: Βεβαίως και να πάτε!!
Τιμές: 3,60 ευρώ/ μερίδα
Κάνε και εσύ like στη σελίδα μας αν θέλεις να μαθαίνεις και να σχολιάζεις τα αγαπημένα σου στέκια