Σίγουρα, όταν κάποιος δεν έχει ασχοληθεί με την κατάδυση του φαντάζει κάτι επικίνδυνο. Το μυαλό πηγαίνει στο αρνητικό και στο τι θα γίνει αν συμβεί κάτι κακό… Έτσι, αποφασίσαμε να απαντήσουμε σε μερικές από τις πιο συνηθισμένες απορίες, που έχουν οι μη κατέχοντες την κατάδυση.
Πολλοί αναρωτιούνται τι θα γίνει αν χαλάσει κάτι από τον εξοπλισμό του δύτη. Ας δούμε αρχικά από τι αποτελείται: από την προστατευτική στολή, μαζί με τα πρόσθετα, όπως γάντια, κάλτσες και κουκούλα, που προστατεύουν και εξασφαλίζουν στο δύτη μια ανεκτή θερμοκρασία.
Επίσης, από τη μάσκα, τα βατραχοπέδιλα, τη ζώνη με τα μολυβένια βάρη, τον ρυθμιστή πλευστότητας, με τον οποίο ρυθμίζουμε την θέση που επιθυμούμε να έχουμε στην κατάδυση μας, καθώς και το πότε θα καταδυθούμε και πότε θα αναδυθούμε, τον ρυθμιστή παροχής αέρα, με τον οποίο μετατρέπουμε την υψηλή πίεση του αέρα στο εσωτερικό της φιάλης μας, στην ιδανική πίεση για να αναπνέουμε σε κάθε βάθος και επίσης παρέχουμε αέρα στον ρυθμιστή πλευστότητας. Τον εφεδρικό ρυθμιστή παροχής αέρα, ο οποίος και θα χρησιμοποιηθεί από εμάς ή από το ζευγάρι μας, αν παρουσιαστεί οποιοδήποτε πρόβλημα. Το μανόμετρο, που μας πληροφορεί σχετικά με την πίεση (και κατά συνέπεια την ποσότητα) του αέρα που υπάρχει στην φιάλη μας. Το βαθύμετρο, που μας πληροφορεί σχετικά με το βάθος που κινούμαστε και το υποβρύχιο ρολόι, με την βοήθεια του οποίου θα υπολογίζουμε τον χρόνο της κατάδυσης.
Όλα αυτά τα πράγματα, μπορούν να προσφέρουν μια ευχάριστη και απολύτως ασφαλής κατάδυση. Σημειωτέον, ότι πάντα ένας δύτης κάνει και δοκιμές του εξοπλισμού του στην επιφάνεια, πριν βουτήξει.
Ακόμη όμως, και στην περίπτωση που προκύψει κάποια δυσλειτουργία υποβρυχίως, το ζευγάρι μας, θα μας βοηθήσει να βγούμε με ασφάλεια στην επιφάνεια.
Ακόμη μια «δεισιδαιμονία», αφορά στο τι θα γίνει εάν τελειώσει ο αέρας του δύτη… Πρέπει να υπογραμμίσουμε, ότι από τα πρώτα πράγματα που μαθαίνει ο 
αυτοδύτης είναι πως πρέπει να ελέγχει διαρκώς την πίεση του αέρα που έχει στην φιάλη του. Επίσης, μαθαίνει ότι πρέπει πάντοτε να αφήνει μια ποσότητα αέρα στην μπουκάλα, που θα είναι υπεραρκετή για να τον φέρει στην επιφάνεια ανά πάσα στιγμή, χωρίς προβλήματα.
Στην θάλασσα ισχύει ότι και στην ξηρά… αν δεν πειράξεις κάτι, δεν σε πειράζει. Γι’ αυτό, ακόμη και τα λεγόμενα «επικίνδυνα» ψάρια, όπως οι σμέρνες, δεν πρόκειται να επιτεθούν, εκτός αν κάποιος τις ενοχλήσει επίμονα. Μάλιστα, τα συγκεκριμένα ψάρια, αν και είναι τρομακτικά στην όψη, είναι από τα πιο ήσυχα πλάσματα που μπορεί να δει κάποιος στην κατάδυση του. Γενικότερα στην χώρα μας, δεν υπάρχει κάποιος απειλητικός προς τους αυτοδύτες οργανισμός. Οι ταινίες που έχετε δει με καρχαρίες… δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα, τουλάχιστον στα ελληνικά ύδατα!
Όλοι έχουν ακούσει για τη νόσο των δυτών… και πιστεύουν ότι είναι κάτι που παθαίνει κάθε δύτης. Ας πούμε αρχικά, ότι νόσος των δυτών ορίζεται η παθολογική κατάσταση, που έρχεται σαν αποτέλεσμα παραμονής του δύτη σε υπερβαρικό περιβάλλον, με πίεση πάνω από 2 ΑΤΜ και για χρονικό διάστημα αρκετό, ώστε το διαλυμένο στους ιστούς άζωτο να σχηματίζει κατά την ανάδυση φυσαλίδες, των οποίων το πλήθος και το μέγεθος δεν επιτρέπει την ομαλή απομάκρυνση μέσω του αναπνευστικού συστήματος. Σε αυτό το σημείο να πούμε και πάλι ότι η εκπαίδευση που λαμβάνει κάθε δύτης και η πιστή τήρηση των κανόνων τον προφυλάσσει από τέτοια περιστατικά.
Πρέπει να σημειώσουμε, ότι για να συμμετάσχει κάποιος σε μαθήματα αυτόνομης κατάδυσης, απαιτείται πιστοποιητικό ιατρού, που να επιβεβαιώνει την ικανότητα του να ακολουθήσει αυτή τη δραστηριότητα.
Η πρόληψη είναι πάντα η καλύτερη άμυνα, γι’ αυτό και σπάνια συμβαίνουν ατυχήματα στις καταδύσεις, διότι οι δύτες προλαμβάνουν τα πάντα πριν αρχίσουν την εξερεύνηση του βυθού.
Η παραφιλολογία, για το ότι μπορεί να χτυπήσει τους δύτες κάποιο σκάφος, είναι επίσης σύνηθες φαινόμενο. Και πάλι, η εκπαίδευση είναι η λέξη κλειδί, καθώς ο δύτης μαθαίνει, πως στον εξοπλισμό του συμπεριλαμβάνεται και η σημαδούρα επιφάνειας, η οποία επισημαίνει την θέση στην οποία βρίσκεται, οπότε τα παραπλέοντα σκάφη, που την βλέπουν, οφείλουν να κρατούν τις αποστάσεις ασφαλείας που ορίζονται από τον νόμο. Αν ακόμη έχετε αμφιβολίες τύπου… και 
άμα δεν δει τη σημαδούρα το σκάφος, δεν μένει παρά να σας πούμε ότι και στο πεζοδρόμιο που περπατάτε, μπορεί να πέσει μια γλάστρα στο κεφάλι σας!
Τέλος, να δώσουμε μια χρήσιμη συμβουλή στους λάτρεις της κατάδυσης. Εκτός από την προσοχή που πρέπει να επιδεικνύουν οι δύτες στο βυθό και τους απαλλάσσει από ανεπιθύμητα προβλήματα, πρέπει να προσέχουν και κατά την είσοδο ή έξοδο τους από την θάλασσα, γιατί τα πιο συνηθισμένα προβλήματα είναι αυτά που προκύπτουν στην επιφάνεια. Προσοχή λοιπόν, όταν κουβαλάτε τον εξοπλισμό σας σε δυσπρόσιτα μέρη, όπως είναι τα βράχια, γιατί είναι πολύ πιθανό να γλιστρούν και να δυσκολεύουν την κίνηση σας.
Επίσης, το γεγονός ότι πάτε για κατάδυση δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να φοράτε αντηλιακό, καθώς η διαδικασία προετοιμασίας του εξοπλισμού, αλλά και η διαδικασία αποσυναρμολόγησης, μετά την ολοκλήρωση της κατάδυσης, είναι χρονοβόρα, οπότε θα πρέπει να προστατευόσαστε και από την ηλιακή ακτινοβολία!
