Κάθε φορά που καταδύεστε στα βάθη των επτά θαλασσών ή απλώς κολυμπάτε σε αυτές, η ανάγκη να πάτε «προς νερού» σας, κάνει αισθητή την παρουσία της.
Όχι, δεν πάσχετε από συχνοουρία αλλά αντιμετωπίζετε μια φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού όταν έρχεται σε επαφή με το υγρό στοιχείο.
Είναι γνωστό ότι όταν μπαίνουμε στη θάλασσα, απαλλασσόμαστε από ένα μεγάλο μέρος του βάρους μας. Περιορίζεται με λίγα λόγια η επίδραση της βαρύτητας, η οποία όταν βρισκόμαστε στη ξηρά υποχρεώνει μια ποσότητα αίματος να παραμένει στα άκρα μας (χέρια-πόδια). Όταν είμαστε στο νερό όμως, η ποσότητα αυτή αποδεσμεύεται και επιστρέφει στο στήθος μας, κοντά στο χώρο της καρδιάς. Με αυτό τον τρόπο αυξάνεται η αρτηριακή πίεση στο εν λόγω σημείο καθώς υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση αίματος/νερού. Τότε το σώμα μας δίνει εντολή στα νεφρά μας να ξεφορτωθούν την επιπλέον ποσότητα υγρών που έχουν συγκεντρωθεί με αποτέλεσμα να νιώθουμε έντονα την ανάγκη να επισκεφθούμε την τουαλέτα.
Στον αντίποδα τώρα, όταν βγαίνουμε από το νερό, η βαρύτητα επαναφέρει την ποσότητα αίματος στα άκρα με αποτέλεσμα να μειώνεται η ποσότητα που είναι συγκεντρωμένη στο χώρο της καρδιάς και να αισθανόμαστε μια έντονη αίσθηση δίψας. Στην ουσία πρόκειται για αναπλήρωση των υγρών που χάθηκαν.
Ένας δεύτερος λόγος που σχετίζεται με την ανάγκη για ούρηση, είναι η αλλαγή θερμοκρασίας. Όταν εισερχόμαστε σε ένα κρύο περιβάλλον, το σώμα μας προσπαθεί να διατηρήσει θερμότητα επιτρέποντας στα άκρα να κρυώσουν. Μεταφέρουμε δηλαδή το αίμα από τα άκρα στο στομάχι και το στήθος για να διατηρήσουμε τα ζωτικά μας όργανα ζεστά. Έτσι δημιουργείται υψηλή συγκέντρωση αίματος στα συγκεκριμένα σημεία και ακολουθείται η διαδικασία που σας περιγράψαμε προηγουμένως.
