Σάββατο απόγευμα, ήθελα να πάω μια βόλτα σε κάτι διαφορετικό. Έτσι, πήρα την παρέα μου και πήγαμε στην αγαπημένη μου περιοχή, στο Χαλάνδρι. Πρόσφατα, μου είχε πει ο αδελφός μου για ένα μαγαζί πολύ ιδιαίτερο και vintage, το όνομα του Petite fleur. Παρ’ όλο που κάποτε πήγαινα συνέχεια Χαλάνδρι, το μαγαζί αυτό δεν το χα δει ποτέ. Ίσως να μη με ενδιέφερε κιόλας τότε το vintage.
Για να μην τα πολυλογώ, με τις οδηγίες του το βρήκα. Στην πλατεία Αγ. Νικολάου. Είναι δυο μαγαζιά στην πλατεία αυτή (και κανένα τους δεν είχε ταμπέλα με την ονομασία του μαγαζιού). Δεν δυσκολεύτηκα να καταλάβω ποιο από τα δύο είναι. Το μαγαζί με οδήγησε από μόνο του σε αυτό. Εξωτερικά είναι ένα Παριζιάνικο μπαλκονάκι, με τα παρτέρια του κι ένα ποδήλατο να το διακοσμεί. Δεν είχε κάποιο τραπεζάκι έξω να κάτσω κι έτσι είπα να μπω και μέσα να ψάξω. 40 τετραγωνικά χώρος. Στη μια γωνία ένα πιάνο παλιό, στην άλλη μια βιβλιοθήκη με βινύλια και ένα πικ-απ απ’ όπου ακουγόταν τζαζ μελωδίες από περασμένες δεκαετίες. Εδώ είμαστε, σκέφτηκα. Ταξίδι στην εποχή που λατρεύω.
Με είχε συμβουλεύσει βέβαια και ο αδελφός μου πως η σπεσιαλιτέ του είναι τα ροφήματα σοκολάτας με διάφορες γεύσης, αλλά κυρίως το κρασί με σοκολάτα. Συνδυασμός που με σκοτώνει θα έλεγα. Ήρθε μια γλυκιά κοπέλα να πάρει παραγγελία – «Τι θα πάρετε?» – «Μια σοκολάτα με βανίλια», «μια σοκολάτα με πορτοκάλι και μπράντι», «Και αυτή με το κρασί και τη σοκολάτα».
Μετά από λίγη ώρα, ήρθε η κοπελίτσα με τα μαγικά της φίλτρα . Μυρωδιές με 
πλημμυρήσανε. Ζεστή σοκολάτα. Πόσο όμορφα μύριζε. Ήταν μέσα σε μεγάλες πορσελάνινες κούπες, εκτός από το κρασί. Ήταν σε ένα όμορφο,παλιό γυάλινο ποτήρι. Δεν μπορούσα άλλο να περιμένω, ήθελα να τα δοκιμάσω. Ξεκίνησα από το δικό μου. Μια γουλιά ήταν αρκετή για να συνεχίσω το ταξίδι που ξεκίνησα λίγο πριν. Κόκκινο κρασί, λιωμένη κουβερτούρα και ξύλο κανέλας. Γλυκιά γεύση, μεθυστική. Έπειτα, δοκίμασα αυτή με το μπράντι. Αν και δεν μου αρέσει ο συνδυασμός σοκολάτα με πορτοκάλι, το συγκεκριμένο ρόφημα είχε κάτι που σε τράβαγε να πιεις και δεύτερη φορά. Για το τέλος άφησα τη βανίλια. Πικρή σοκολάτα με βανίλια. Υπέροχος συνδυασμός Πολλοί λένε και συνηθισμένος. Τουλάχιστον εγώ, δεν έχω ξαναπιεί τόσο ωραία σοκολάτα βανίλια. Δεν κρύβω πως ένιωθα σαν να πρωταγωνιστώ στη ταινία »Chocolat».
Δεν ήθελα να τελειώσει το ταξίδι γεύσεων. Κι όμως δεν τελείωνε. Η ποσότητες ήταν τόσο μεγάλες, που για να καταφέρεις να πιεις ολόκληρη την κούπα,πρέπει να σαι σοκολατομανής (εγώ για παράδειγμα) και να μην καταφέρεις να λιγωθείς.
Για σένα όμως που δεν σου αρέσει και τόσο η σοκολάτα, έχει και ωραίους καφέδες, ποικιλία από τσάι και ιδιαίτερα (και φτηνά) κοκτέιλ. Μη ξεχάσεις να τα συνδυάσεις με κάποια τάρτα, ή muffin.
Κι ως γνωστών όλα τα ωραία κάποια στιγμή φτάνουν στο τέλος τους. Το σίγουρο είναι πως δεν θα αργήσω να επιστρέψω στο μαγαζί αυτό.
Συντάκτρια : Μαριάννα Χανιώτη