Τα κρίσιμα πέναλτι δεν πρέπει να εκτελούνται υπό συνθήκες αυξημένου ρίσκου. Αυτή είναι αρχή στο ποδόσφαιρο, που όμως όπως κάθε άλλος κανόνας υπόκειται σε εξαιρέσεις. Αναμφίβολα, στις εξαιρέσεις από αυτόν τον κανόνα πρέπει να ενταχθεί κι η εκτέλεση του χθεσινού πέναλτι-«λόμπα» από τον Αντρέα Πίρλο, με το οποίο άνοιξε ο δρόμος πρόκρισης της Ιταλίας επί της Αγγλίας στην επόμενη φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.
«Είδα τον τερματοφύλακα να κάνει περίεργες κινήσεις, έτσι περίμενα να κάνει κίνηση προς μία πλευρά και εκτέλεσα με αυτόν τον τρόπο. Ήταν πιο εύκολο για μένα να… τσιμπήσω την μπάλα. Η προσπάθειά μου έστειλε αρκετή πίεση στην Αγγλία και όντως εν συνεχεία ο Άσλεϊ Γιανγκ έχασε το πέναλτι», ανέφερε ο 33χρονος Ιταλός άσος Αντρέα Πίρλο, εξηγώντας τα ρίσκα που πήρε εκτελώντας το… παραδοσιακό σκαφτό πέναλτι στο οποίο αρέσκονται ουκ ολίγοι τεχνίτες ποδοσφαιριστές. Η διευκρίνιση του Ιταλού μεσοεπιθετικού δείχνει και την ωριμότητά του, καθώς φαίνεται να μην είχε αποφασίσει να εκτελέσει με αυτό τον επικίνδυνο τρόπο το κρίσιμο για την πρόκριση της ομάδας του πέναλτι εξαρχής, αλλά κατέληξε στην απόφασή του εξετάζοντας-«ψαρώνοντας» τον αντίπαλο Άγγλο τερματοφύλακα.
Όσο κι αν κάποιος τάσσεται γενικά κατά των λακτισμάτων εντυπωσιασμού σε τέτοιου είδους κρίσιμα πέναλτι, όταν μια θεαματική ενέργεια σαν αυτή είναι βασισμένη σε ένα ορθολογικό σκεπτικό και προέρχεται από έναν ποδοσφαιριστή της ικανότητας και πάνω απ’ όλα της εμπειρίας του Ιταλού Αντρέα, είναι υποχρεωμένος να αποδεχθεί ότι πρόκειται για γκολ ποίημα και επιτομή συνδυασμού πρακτικότητας και φαντασίας!
Πρώτος διδάξας αντίστοιχων εκτελέσεων θεωρείται ο Τσεχοσλοβάκος Αντονίν Πανένκα στο Euro του 1976. Ο ίδιος ο Πίρλο είχε ξαναδοκιμάσει την τεχνοτροπία Πανένκα πριν 9 χρόνια το 2003, κι ενώ ο ίδιος βρισκόταν τότε στα 24 του χρόνια και αγωνιζόταν με τη Μίλαν απέναντι στη Μπαρτσελόνα, χωρίς όμως την ανάλογη επιτυχία, για να αποδειχθεί ότι όταν εκτελείς Πανένκα-πέναλτι ως παλιός είναι… αλλιώς!