Το σπορ της ελεύθερης κατάδυσης μπορεί πολύ εύκολα από μια ευχάριστη συνήθεια, να μετατραπεί σε μια επικίνδυνη εμπειρία. Αυτό συμβαίνει κυρίως, όταν δεν υπάρχει η κατάλληλη ενημέρωση και τεχνογνωσία.
Εμείς πιστοί στον αγώνα της ενημέρωσης, σας παρουσιάζουμε τους δώδεκα βασικούς κανόνες τους οποίους πρέπει να ακολουθεί κάθε δύτης που σέβεται τον εαυτό του.
Καταδυτική «συντροφιά»
Αποφύγετε την εμπειρία της κατάδυσης, όταν είστε μόνος αλλά έχετε πάντα μαζί σας τον καταδυτικό σας σύντροφο. Επίσης, ποτέ μην καταδύεστε ταυτόχρονα με το σύντροφό σας. Ο δύτης ασφαλείας, προσέχει το σχοινί και παρακολουθεί το σύντροφό του που κινείται κατά μήκος αυτού συνεχώς. Τα ζευγάρια πρέπει να έχουν εκπαιδευτεί και να εφαρμόζουν με άνεση τεχνικές διάσωσης ελεύθερου δύτη (τουλάχιστον από τα 15μ). Να είναι ικανά για πρώτες βοήθειες, καρδιοαναπνευστική ανάνηψη κ.α.
Σχεδιασμός και προετοιμασία της Κατάδυσης
Είναι απαραίτητο για τα ζευγάρια να χρησιμοποιούν το δικό τους σχοινί, να γνωρίζουν τις κινήσεις του συντρόφου τους σε όλες τις φάσεις, περιλαμβάνοντας το ζέσταμα και τις βαθιές βουτιές. Π.χ. ποιός κάνει ασφάλεια και πότε, τι κινήσεις πρέπει να γίνουν σε περίπτωση ανάγκης κτλ.
Μεγάλη σημασία πρέπει να δοθεί επίσης και στα εκάστοτε γεωγραφικά και κλιματολογικά χαρακτηριστικά. Στην ύπαρξη θαλάσσιου ρεύματος για παράδειγμα ή στη μειωμένη υποβρύχια ορατότητα, στη θερμοκρασία του νερού και γενικά σε οποιοδήποτε παράγοντα που μπορεί να επηρεάσει την κατάδυση μας. Απαιτείται δηλαδή ένας προσεκτικός σχεδιασμός και μια ολοκληρωμένη προετοιμασία.
Δεν βουτάτε χωρίς τον προβλεπόμενο πλωτήρα, σχοινί
Το σχοινί που εκτείνεται από τον πλωτήρα δεικνύει τον κάθετο διάδρομο στον οποίο αναμένεται να κινούνται τα ζευγάρια. Ό πλωτήρας πέραν του ότι είναι υποχρεωτικός, θα πρέπει να: α) έχει ευδιάκριτο πορτοκαλί η κόκκινο χρώμα με περίβλεπτα εμφανή την καταδυτική σημαία, προς όλα τα περιπλέοντα σκάφη της περιοχής. β) Ικανό μέγεθος ώστε να μπορεί να αντέξει το βάρος δύο δυτών ταυτόχρονα, όταν κρατιούνται από το σχοινί. γ) σκοπό έχει να κρατά το σχοινί κατάδυσης και στην επιφάνεια να μπορεί να προσφέρει τη δυνατότητα ξεκούρασης στους δύτες για την προετοιμασία τους. Το πάχος του σχοινιού πρέπει να είναι κατ’ ελάχιστον 10 χιλιοστά η περισσότερο, επιτρέποντας έτσι δυνατά πιασίματα. Το χρώμα του έντονα φωτεινό, συνήθως λευκό. Το σχοινί συνεισφέρει ποικιλοτρόπως στην ασφάλεια των καταδύσεων, σε ενδεχόμενο κράμπας ή απώλειας του πέδιλου, ο δύτης τραβώντας το αναδύεται άνετα στην επιφάνεια. Εάν υπάρχει συνοδευτικό σκάφος καλό θα ήταν να σηκώσει την καταδυτική σημαία, γνωστοποιώντας έτσι την υποβρύχια δραστηριότητα στην περιοχή.
Χρονικά διαλείμματα ανάμεσα στις βουτιές σας
Όχι διάλειμμα λιγότερο από 5 λεπτά μεταξύ δυο διαδοχικών βαθιών καταδύσεων και όχι περισσότερο από 8 λεπτά. Αυτό επιτρέπει να εξισορροπούνται τα ποσοστά του Ο2, CO2 και γαλακτικού οξέως σε κανονικά επίπεδα. Εάν κάνετε επαναληπτικές βουτιές με πάνω από 85% των δυνατοτήτων σας, ή προσπαθείτε για ατομικό ρεκόρ, μην αγνοείτε την σοβαρή καταπόνηση του οργανισμού από την παρατεταμένη προσπάθεια. Γαλακτικό οξύ συσσωρεύεται στους μύες. Μην κάνετε πάνω από 1-2 βαθιές βουτιές την ημέρα.
Όχι έντονες στροφές, ή αλλαγή πορείας υποβρυχίως
Αποφύγετε τις απότομες αλλαγές πορείας, κυρίως στο τέλος της κατάδυσης και την αρχή της ανάδυσης. Μπορεί να οδηγήσει σε λιποθυμία. Αυτό ισχύει για τις πολύ βαθιές βουτιές όταν η περιφερειακή αγγειοσυστολή λαμβάνει χώρα.
Μην καταδύεστε με άδειους πνεύμονες
Είναι μια εξειδικευμένη τεχνική, που θα πρέπει να επιχειρείται με ιδιαίτερη προσοχή, και μόνο κάτω από την άμεση επίβλεψη έμπειρου εκπαιδευτή. Σοβαρές και πιθανόν μόνιμες βλάβες, ακόμα και θάνατος μπορεί να προκληθεί από ελλιπή κατανόηση και εκτέλεση. Ο δύτης αρχίζει την κάθοδο με χαμηλά ποσοστά Ο2. Αυτό τον καθιστά επιρρεπή σε ξαφνική λιποθυμία υποβρυχίως, χωρίς καμία απολύτως προειδοποίηση, το πιθανότερο όταν θα βρίσκεται σε ζώνη αρνητικής πλευστότητας. Εάν στο σημείο αυτό, δε νιώσει σπασμούς στο λάρυγγα για να κλείσει η αρνητική πίεση στους πνεύμονες, θα αναρροφήσει νερό με σχεδόν βέβαιο τον πνιγμό. Ο δύτης ασφαλείας με γεμάτους πνεύμονες, θα πρέπει να συνοδεύει σε όλη τη διάρκεια της κατάδυσης – ανάδυσης το σύντροφό του, όταν επιχειρείται τέτοια τεχνική. Στις βουτιές με άδειους πνεύμονες, δε φοράμε ποτέ ζώνη με βάρη.
Δε βουτάμε μετά από ζαλάδα ή εκδήλωση υποξίας
Σε οποιοδήποτε περιστατικό απώλειας έλεγχου όπως ελαφριάς ζαλάδας, samba, ή υποξίας σταματάμε αμέσως και δε βουτάμε ξανά τουλάχιστον για εκείνη την ημέρα. Κυάνωση και αλλά συμπτώματα κόπωσης που εκδηλώνει ο δύτης θα πρέπει να εκτιμώνται αντίστοιχα και να τερματίζουν την προπόνηση για εκείνη τη μέρα.
Μην βουτάτε αν είστε κουρασμένοι ή κρυώνετε
Το κρύο, η κόπωση, ο ελλιπής ύπνος, η χρήση αλκοόλ και άλλων χημικών ουσιών μειώνουν την ικανότητα κρίσεως και άπνοιας και προδιαθέτουν για συνθήκες λιποθυμίας. Σύμπτωμα της υποθερμίας είναι η κόπωση, η μειωμένη αντίληψη και η παραγωγή γαλακτικού οξέως όπου η αυξημένη συγκέντρωσή του είναι επικίνδυνη. Η ικανότητα της άπνοιας έχει δραστικά μειωθεί σε συνθήκες υποθερμίας. Μην το αμελήσετε, βγείτε από το νερό και ντυθείτε με ζεστά ρούχα.
Φαγητό και ενυδάτωση
Mην καταδύεστε νωρίτερα από 4 ώρες μετά από ένα πλήρες γεύμα ή 2 ώρες μετά από ελαφρύ γεύμα. Μεγάλο μέρος του αίματος που θα μπορούσε να μεταφέρει Ο2 στον εγκέφαλο, απασχολείται στη διαδικασία της πέψης. Το καταδυτικό διαιτολόγιο αποτελεί μεγάλο κεφάλαιο στην προετοιμασία του δύτη και χρήζει ιδιαίτερης προσοχής. Η αφυδάτωση κατά την διάρκεια της ελεύθερης κατάδυσης μπορεί να προκληθεί από διάφορους λόγους όπως: α) το καταδυτικό αντανακλαστικό που συμβάλει στην αυξημένη παραγωγή ούρων β) την απώλεια υγρών μέσω της διαδικασίας της αναπνοής, αλλά και των χημικών αλλαγών που συντελούνται για την παραγωγή ενέργειας. Η πρόσληψη υγρών είναι απαραίτητη, γιατί η αφυδάτωση αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο ενδεχόμενης λιποθυμίας και αυξάνει το βαθμό δυσκολίας εξίσωσης των πιέσεων.
Απομακρύνετε τις αρνητικές σκέψεις
Η ψυχολογία είναι βασικός παράγοντας στην ελεύθερη κατάδυση. Μια νοητική διαχείριση που στηρίζεται σε θετικές σκέψεις και καλή γνώση των ορίων, απομακρύνει το άγχος και συμβάλλει στην καλή απόδοση και ασφάλεια.
Υπεραερισμός
Πάνω από 15 βαθιές εισπνοές το λεπτό θεωρείται υπεραερισμός. Αυτό προδιαθέτει το δύτη να αρχίσει την κατάδυσή του με ένταση, υψηλό καρδιακό παλμό και μειωμένο επίπεδο CO2. Το διαταραγμένο ισοζύγιο Ο2 και CO2 λόγο υπεραερισμού, δύναται να επιμηκύνει την εύκολη φάση της άπνοιας, επιβαρύνοντας υπέρμετρα την ανάδυση, όπου εύκολα μπορεί να οδηγηθεί σε λιποθυμία. Ο σωστός τρόπος αναπνοής σκοπό έχει να μεγιστοποιήσει την πρόσληψη Ο2 και να μειώσει τον καρδιακό παλμό. Αυτό επιτυγχάνεται με αργές βαθιές ανάσες, ηρεμία και αυτοσυγκέντρωση.
Μην επιταχύνετε ρυθμό στο τέλος της ανάδυσης
Για εξοικονόμηση Ο2 και διατήρηση χαμηλού καρδιακού παλμού, είναι πολύ σημαντικές οι ήρεμες κινήσεις υποβρυχίως, ειδικά στην αναστροφή από το μέγιστο βάθος. Διατηρήστε σταθερή ταχύτητα ανόδου καθ’ όλη την διάρκεια της ανάδυσης, παρά την επιβάρυνση του γαλακτικού οξέως.
πηγή: deeperblue.com