Σκέφτεσαι να ξεκινήσεις το ψάρεμα; Ψαρεύεις ήδη αλλά θες να μάθεις περισσότερα για το αγαπημένο σου χόμπι; Εμείς είμαστε εδώ. Συγκεντρώσαμε τις πιο δημοφιλείς μεθόδους ψαρέματος και στις παρουσιάζουμε.
Πριν ξεκινήσουμε ας μιλήσουμε για «όπλα». Ο πόλεμος της θάλασσας ξεκινά και κάθε επίδοξος ψαράς πρέπει να είναι καλά προετοιμασμένος. Τα εργαλεία των ψαράδων είναι τα εξής: Δίχτυ, παλαμιδόδιχτο, γαμπαρόδιχτο, μανωμένα, άλτα, σαρδελόδιχτο, τράτα, ανεμότρατα, παραγάδι, μπραγάνι (δηλαδή δίχτυ της νύχτας πολύ πυκνό), πελαουτό (κι αυτό δίχτυ της νύχτας), γρι-γρι της μέρας και νύχτας, καμάκι, πετονιά, συρτή.
Μέθοδοι/Είδη
Γρι-γρι ημέρας: Το γρι-γρι της ημέρας το χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να πιάσουμε παλαμίδες, ρίκια, λακερδόνια, τονόπουλα, κολέους. Πρόκειται για δύο καΐκια τα οποία όταν διαπιστώσουν την ύπαρξη πολλών ψαριών, τα περικυκλώνουν και τα πιάνουν.
Γρι-γρι νύχτας: Πρόκειται για δύο καΐκια, τα οποία ακολουθούνται από 4-5 μικρές βάρκες εφοδιασμένες με λάμπες, 4.000-5.000 κηρίων και φωτίζουν τα μέρη όπου υπάρχει πολύ ψάρι. Με αυτόν τον τρόπο πιάνουμε σαρδέλες, σαβρίδια, κολέους, γαύρο, καλαμαράκια κ.α.
Καθετή: Παίρνουμε μία πετονιά, βάζουμε μολύβι για να πηγαίνει σε βάθος και κρεμάμε 4-5 αγκίστρια. Το μήκος της πετονιάς είναι 50-60 οργιές. Το ψάρεμα γίνεται κάθετα. Με την καθετή πιάνονται διάφορα ψάρια, ανάλογα με το δόλο, που θα χρησιμοποιήσει κανείς, όπως χάνους, λυθρίνια, πέρκες, φαγκριά, κλπ.
Τσαπαρί: Δένουμε καμιά δεκαριά αγκίστρια σ έναν σπάγκο, τον οποίο δένουμε μετά στην πετονιά. Για δόλωμα βάζουμε άσπρα φτερά από γλάρο ή κότα και τα ρίχνουμε στη θάλασσα. Τα ψάρια, βλέποντας τα άσπρα φτερά, πηγαίνουν να παίξουν και, χωρίς να το καταλάβουν, πιάνονται στα αγκίστρια.
Συρτή: Παίρνουμε μια πετονιά ως 20 οργιές και βάζουμε στην άκρη αγκίστρια. Ξεκινάμε με τη βάρκα, ρίχνοντας στη θάλασσα την πετονιά, και οργώνουμε το μέρος Ό,τι βρουν στο δρόμο τ΄ αγκίστρια, το πιάνουν.
Παραγάδι: Παίρνουμε ένα σπάγκο μεγάλο και κάθε τέσσερις οργιές, βάζουμε και από ένα αγκίστρι. Δολώνουμε μετά σουπιές ή καλαμάρια ή γόπες ή γαρίδες και, αφού βάλουμε στην άκρη του σπάγκου ένα κολοκύθι, για να πλέει και βαρίδια για να πάνε τ΄ αγκίστρια στο βυθό, το αρμενίζουμε στη θάλασσα. Πιάνουμε έτσι διάφορα ψάρια, ιδιαίτερα λυθρίνια, τσιπούρες, σαργούς, κλπ.
Πυροφάνι: Παίρνουμε μία λάμπα μέχρι 250 κηρία και την τοποθετούμε μπροστά στην πλώρη της βάρκας. Ένας τραβάει τα κουπιά της βάρκας και ο άλλος με το καμάκι χτυπά τα ψάρια, που συγκεντρώνονται στο φως και ζαλίζονται.
Πεζόβολο: Ρίχνουμε σε κύκλο το δίχτυ σε μέρος που εντοπίσουμε τα ψάρια, ώστε να πιαστούν όλα όσα θα βρεθούν κλεισμένα στον κύκλο του διχτυού.
Ψάρεμα μαρίδας: Για το ψάρεμα της μαρίδας υπάρχουν ειδικά δίχτυα, τα μαριδόδιχτα. Όταν ο καιρός δεν είναι καλός, πηγαίνουμε στα γρέμπαινα, δηλαδή όπου υπάρχουν πέτρες, για να αποφύγουμε την κακοκαιρία. Όταν όμως έχει Γαρμπή, Μαΐστρο και γλύκα, φεύγουμε από τα γρέμπαινα και πηγαίνουμε στην καλάδα, εκεί δηλαδή που μπορεί να ριχτεί η τράτα.
Ψάρεμα γόπας: Για το ψάρεμα της γόπας υπάρχουν ειδικά δίχτυα, τα γοπόδιχτα. Αυτά τα ρίχνουμε στο πέρασμα της γόπας και η γόπα, καθώς περνά, καρφώνεται στα άλτα δίχτυα «σαν σταφύλι», όπως λένε οι ψαράδες. Η γόπα ψαρεύεται κυρίως τη νύχτα με φεγγάρι.
Τράτα: Πρόκειται για βάρκα με δίχτυ 150 έως 500 οργιές μήκος. Το δίχτυ αυτό έχει μάτια διαφόρων χιλιοστών από 8-11 και από 30-40 πόντους. Στη μία άκρη είναι δεμένη με δύο σχοινιά και το μέρος που πέφτει στη θάλασσα καταλήγει σε σάκο. Όταν φτάνουμε στο μέρος όπου ξέρουμε ότι υπάρχουν ψάρια, καλάρουμε, ρίχνουμε δηλαδή την τράτα στη θάλασσα και βγαίνει ένας από τη βάρκα στο νησί, για να τη δέσει και να μην κινείται. Όταν πια τα ψάρια θα έχουν πιαστεί, ο καπετάνιος βάζει βόλτα στην πλώρη, παίρνει τα δύο σχοινιά, που έρχονται από την τράτα και τα περνάει στο βίντζι. Εκεί υπάρχει ένα λουρί στην τροχαλία, που αρχίζει και γυρίζει. Αρχίζουμε και τραβάμε ως ότου φτάσουν στο σάκο. Μέσα σε μία βάρκα με τράτα δουλεύουν 5-8 άτομα. Η τράτα πιάνει διάφορα ψάρια, ιδιαίτερα μαρίδες.
Ανεμότρατα: Πρόκειται για καΐκι μεγάλο με μηχανή 200 έως 300 άλογα. Ο σάκος της είναι 30 οργιές και οι μέντες, δηλαδή τα σχοινιά, 10 οργιές. Βάζουμε πολύ μολύβι, για να πατώνει. Στο πέρασμά της σαρώνει τα πάντα και πιάνει ό,τι βρει από το μικρό ως το πιο μεγάλο ψάρι.
Σταφνοκάρια: Στα αυλάκια από τα διβάρια χρησιμοποιούμε ένα τετράγωνο δίχτυ. Σε κάθε γωνιά βάζουμε μια ροδάνστα, δηλαδή σιδεράκι στρογγυλό, και περνάμε το σχοινί μέσα και από τα τέσσερα μέρη. Βάζουμε και ένα ξύλο 7-8 μέτρα, το οποίο έχει και αυτό μια ροδάνστα, όπου περνάει άλλο σχοινί. Μόλις δούμε τα ψάρια, αρχίζουμε και το βιράρουμε και όσα ψάρια υπάρχουν στο μέρος εκείνο, πιάνονται.
Ψάρεμα σουπιάς: Η σουπιά πιάνεται στην εποχή της, δηλαδή τότε που συνέρχονται τα θηλυκά με τα αρσενικά για την αναπαραγωγή. Οι ψαράδες, την εποχή εκείνη, κάνουν το εξής: Πιάνουν μια θηλυκιά σουπιά, τη δένουν πίσω από τη βάρκα και βάζουν μπροστά. Τότε τα αρσενικά, που βλέπουν τη θηλυκιά σουπιά, τρέχουν από πίσω της και ο ψαρά με την απόχη τις πιάνει.
Ψάρεμα καλαμαριού: Το καλαμάρι ψαρεύεται με το πυροφάνι και τον καλαμαριέρη. Ο καλαμαριέρης είναι ένα μολύβι 8 πόντων, στο οποίο έχουν βάλει πολλά βελόνια. Πάνω στα βελόνια βάζουμε για δόλο γόπα και τα καλαμάρια πηγαίνοντας να φάνε τη γόπα, πιάνονται στο βελόνι. Ο καλαμαριέρης, αντί γόπας, μπορεί να έχει και φώσφορο, στον οποίο πηγαίνουν τα καλαμάρια και πιάνονται.
Ψάρεμα χταποδιού: Το χταπόδι ψαρεύεται ως εξής: Όταν είναι νηνεμία, ρίχνουμε χαλίκια αλειμμένα με λάδι στη θάλασσα, για να σταματά ο κάθε κυματισμός και να φαίνεται καθαρά ο βυθός της θάλασσας. Σιγά-σιγά ψάχνουμε και βρίσκουμε τα θαλάμια τους και τα καμακώνουμε, αφού ρίξουμε λίγο χαλκό. Άλλος τρόπος είναι να πάρουμε ένα δοχείο στρογγυλό, που στον πάτο του έχει κρύσταλλο. Ένας ψαράς τραβάει τα κουπιά και άλλος κοιτάζει μέσα από το κρύσταλλο, για να βρει θαλάμια μέσα στα οποία υπάρχουν τα χταπόδια και όταν τα βρει, τα καμακώνει. Επίσης, το χταπόδι ψαρεύεται και με ψαροντούφεκο.
Ψάρεμα παλαμίδας: Η παλαμίδα ψαρεύεται με ειδικά δίχτυα, που λέγονται παλαμιδόδιχτα. Το καλοκαίρι αφαιρούμε από αυτά μολύβια, ώστε να πλέουν οι φελλοί, ενώ το χειμώνα προσθέτουμε πολλά μολύβια και πέτρες ακόμα, ώστε να πατώνουν.
