Πόσοι από εμάς δεν έχουμε απορήσει με τον παππού ή την γιαγιά, οι οποίοι με άνεση παίζουν με τα κύματα στην παραλία ακόμη και όταν το ημερολόγιο δείχνει Γενάρη μήνα; Μπορεί βέβαια και εμείς να ανήκουμε στην κατηγορία των ανθρώπων που απολαμβάνουν το νερό της θάλασσας αλλά δεν επιτρέπουμε ποτέ στον εαυτό μας να μπει σε αυτήν, προτού η θερμοκρασία ξεπεράσει τους 35 βαθμούς.
Τι συμβαίνει λοιπόν με αυτούς τους ανθρώπους. Πως και γιατί διαθέτουν ικανότητες που ξεπερνούν τις δικές μας και που εμείς θα τις χαρακτηρίζαμε μέχρι και υπερφυσικές;
Ένα από τα μυστικά της εν λόγω δραστηριότητας είναι η διάρκεια. Οι περισσότεροι από εμάς σταματάμε τα μπάνια τον Σεπτέμβριο, με το που «πιάνουν» τα πρώτα κρύα. Αντίθετα όσοι κολυμπούν και το χειμώνα, επισκέπτονται την παραλία καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Έτσι η πτώση της θερμοκρασίας γίνεται σταδιακά δίνοντας της ευκαιρία στον οργανισμό τους να προσαρμοστεί πιο εύκολα.
Δεύτερο μυστικό είναι η σωστή προετοιμασία. Το καλοκαίρι βγαίνουμε από τη θάλασσα και αφήνουμε τις θερμές ηλιακές ακτίνες να ζεστάνουν το σώμα μας. Αντίθετα, ζεστά παπούτσια, φόρμα, φούτερ, μπουφάν, σκουφάκι για τα μαλλιά, μια μεγάλη πετσέτα και εσώρουχα για να αλλάξετε είναι ο απαραίτητος εξοπλισμός του χειμερινού κολυμβητή.
Οφέλη
Πρόκειται για σωματική άσκηση, η οποία ενδυναμώνει το σύνολο των μυών του ανθρωπίνου σώματος, χωρίς κάποιου είδους επιβάρυνση (πχ: γόνατα, μέση κλπ).
Προσφέρει καρδιακή και αγγειακή τόνωση προσφέροντας μακροχρόνια πρόληψη για τις αντίστοιχες παθήσεις.
Η συνεχής έκθεση στα στοιχεία της φύσης, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, προσφέροντας παράλληλα μεγαλύτερη προστασία από τις εποχικές ασθένειες.
Η χαμηλή θερμοκρασία του νερού συνεισφέρει στη σύσφιξη του δέρματος, ενώ σε συνδυασμό με την καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου επαφή με τον ήλιο συντελεί στη δημιουργία σώματος γεμάτο σφρίγος και ενέργεια.
Τέλος, οι χαλαρωτικές ιδιότητες του υγρού στοιχείου, καθώς και οι κοινωνικές επαφές που συνεπάγεται η χειμερινή κολύμβηση, βοηθούν στην καταπολέμηση του καθημερινού στρες και άγχους.
Κίνδυνοι
Το συγκεκριμένο χόμπι βέβαια δεν είναι για τον καθένα. Βασική προϋπόθεση πριν από κάθε χειμερινή βουτιά μας είναι η ιατρική εξέταση, καθώς και περιοδική ιατρική παρακολούθηση στη συνέχεια, ειδικά για άτομα προχωρημένης ηλικίας και ασθενείς που πάσχουν από διαβήτη, καρδιαγγειακές παθήσεις, πνευμονοπάθειες, αγγειοπάθειες, ορισμένες μυοσκελετικές παθήσεις, κάποιες μορφές νευροπάθειας και αλλεργίες.
Την Πρωτοχρονιά για παράδειγμα το νερό της θάλασσας στην Αττική κυμαίνεται γύρω στους 15 βαθμούς, θερμοκρασία στην οποία δύσκολα μπορεί να προσαρμοστεί ένα αγύμναστο ανθρώπινο σώμα, ιδιαίτερα αν το άτομο έχει περάσει τα 40 ή αν έχει προβλήματα καρδιάς.
Ο ανθρώπινος οργανισμός λειτουργεί στους 37 βαθμούς. Το δέρμα της μασχάλης δείχνει 36,6, λόγω της απώλειας θερμότητας στην επιφάνεια του σώματος. Στο νερό η θερμότητα χάνεται δύο φορές γρηγορότερα. Το νερό της θάλασσας όμως, λόγω της πλήρους επαφής με το δέρμα, παίρνει τη ζεστασιά του σώματος ευκολότερα. Ίσως για αυτό ένας κολυμβητής με περισσότερα κιλά μπορεί να μείνει περισσότερες ώρες στο κρύο νερό. Το λίπος γύρω από το σώμα του λειτουργεί ως μόνωση στο κρύο.
Τα λιποκύτταρα λοιπόν κάτω από το δέρμα είναι το καλύτερο μονωτικό. Όπως είπαμε η συνήθεια που έχουν οι χειμερινοί κολυμβητές να κολυμπούν όλο τον χρόνο είναι που τους χαρίζει την επίκτητη αντοχή να βρίσκονται για πολλές ώρες στη θάλασσα με θερμοκρασία γύρω στους 15 βαθμούς. Στην ίδια θάλασσα ένας ανεκπαίδευτος κολυμβητής υφίσταται το σοκ του ψύχους και χάνεται σε διάστημα 1-2 ωρών, όσο νέος και αν είναι.
