Υποβρύχιες φωτογραφίες
Οι υποβρύχιες φωτογραφίες είναι ένα θέμα αρκετά ενδιαφέρον για όσους αγαπούν τις καταδύσεις και θέλουν να 
αποτυπώσουν τις όμορφες εικόνες που συναντούν στο βυθό.
Είναι γεγονός, ότι η υποθαλάσσια χλωρίδα και πανίδα αποτελούν μοναδικά μοτίβα και παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον για όλους τους λάτρεις της φωτογραφίας. Η υποβρύχια φωτογραφία γνωρίζει άνθιση στην χώρα μας και αυτό γιατί και ο εξοπλισμός πλέον είναι πιο εύχρηστος, αλλά και οι συνθήκες ιδανικές.
Όσοι δεν έχετε ασχοληθεί ποτέ με το αντικείμενο, μπορείτε να πάρετε τα πρώτα μαθήματα από σχολές καταδύσεων, που έχουν
τμήματα υποβρύχιας φωτογραφίας! Φυσικά, το διαδίκτυο είναι ένας χώρος, όπου μπορείτε να βρείτε πολλές απαντήσεις για το πώς να αρχίσετε την υποβρύχια φωτογραφία, να λύσετε τυχόν απορίες, αλλά και να συμβουλευθείτε ανθρώπους που ασχολούνται καιρό με το αντικείμενο.
Ένα πολύ χρήσιμο ηλεκτρονικό site, είναι αυτό του διάσημου φωτογράφου Stephen Frink, με συμβουλές και οδηγίες για τους επίδοξους φωτογράφους.
Ιστορία
Η καταγραφή των εικόνων μέσα στο νερό ήταν θέμα χρόνου, από τη στιγμή που ανακαλύφθηκε η φωτογραφία.
Όμως, όπως και στην ανακάλυψη της φωτογραφίας, έτσι και στην υποβρύχια φωτογραφία, βρίσκουμε Γάλλους και Άγγλους να «μαλώνουν», για το ποιος τράβηξε την πρώτη υποβρύχια φωτογραφία.
Τα στοιχεία της ιστορίας δείχνουν τον Άγγλο William Thopmson, να έχει τραβήξει την πρώτη υποβρύχια φωτογραφία, τον Φεβρουάριο του 1856. Ο Thopmson αν και δικηγόρος διακρίθηκε σε πολλούς τομείς σαν “ερασιτέχνης φυσιοδίφης”, όσον αφορά τη θαλάσσια ζωή.
Η ιδέα για την υποβρύχια φωτογραφία του ήρθε σαν ένα φτηνό μέσο παρατήρησης της αντοχής και της κατάστασης των υποβρύχιων κατασκευών, παρατηρώντας μια αποβάθρα που την έδερναν τα κύματα.
Ωστόσο, οι πρώτες υποβρύχιες φωτογραφίες που σώζονται μέχρι σήμερα και θεωρούνται η επίσημη γέννηση της υποβρύχιας φωτογραφίας είναι από τους Louis Boutan και Joseph David, το 1893. Φωτογράφος ο πρώτος, μηχανικός ο δεύτερος, κέρδισαν μεγάλη αναγνώριση με αυτή τη πρώτη σειρά από υποβρύχιες φωτογραφίες, που τράβηξαν στον κόλπο Banyuls. Από τότε και μετά η υποβρύχια φωτογραφία γνώρισε αργή, αλλά σταθερή ανάπτυξη. Ο Γάλλος Etienne Peau χρησιμοποίησε υποβρύχιες φωτογραφίες, που τράβαγε ο ίδιος, σαν συνοδευτικό υλικό των άρθρων του για την θαλάσσια βιολογία.
Η βελτίωση των καταδυτικών συσκευών από τον Yves Le Prieur βοήθησε τους πρωτοπόρους φωτογράφους και κινηματογραφιστές να μπορούν να παραμένουν περισσότερο στο νερό και σε όλο και πιο μεγάλα βάθη, με βελτίωση των αποτελεσμάτων. Ο ίδιος, μαζί με τον Jean Painleve ίδρυσαν το 1934 ένα σύλλογο φίλων της κατάδυσης με μεγάλο υποβρύχιο εξοπλισμό σε φωτογραφικές και κινηματογραφικές μηχανές.
Μετέπειτα, δύο ονόματα κυριάρχησαν στην υποβρύχια φωτογραφία, με τεράστια συμβολή στην εξέλιξη του αντικειμένου. Ο Αυστριακός Hans Hass και ο Γάλλος Ζακ- Yves Cousteau.
Ο Hans Hass έκανε πολλές βελτιώσεις στις καταδυτικές συσκευές του καιρού του. Το 
1949, σε συνεργασία με την εταιρεία Franke & Heidecke έφτιαξε μια υποβρύχια θήκη για μια από τις καλύτερες φωτογραφικές μηχανές όλων των εποχών, την διοπτική Rolleiflex 6 X 6 και την ονόμασε Rolleimarin.
Τα επιστημονικά αποτελέσματα των ταξιδιών του, τον έκαναν διάσημο. Στο ενεργητικό του έχει πολλά βιβλία, ταινίες και άρθρα, που εξακολουθούν να είναι πηγή 
έμπνευσης για τον κόσμο των καταδύσεων και επηρέασαν όλες τις επόμενες γενιές φωτογράφων και κινηματογραφιστών. Η βασική του διαφορά από τον επόμενο διάσημο ερευνητή των βυθών, τον Zak-Yves Cousteau είναι ότι από την αρχή στηρίχτηκε στις δικές του αποκλειστικά δυνάμεις, χωρίς καμία κυβερνητική ή άλλη βοήθεια.
Ο Zak-Yves Cousteau, έφερε γενικότερα πολλές καινοτομίες στον καταδυτικό εξοπλισμό. Μία λοιπόν από αυτές ήταν και η κατασκευή της πρώτης υποβρύχιας φωτογραφικής μηχανής 135, μαζί με τον Βέλγο εφευρέτη και σχεδιαστή Jean De Wouters, την Kalypso photο, που αποτελεί το πρότυπο για την σειρά Nikonos της Nikon.
