Το jigging είναι ένας από τους αποδοτικότερους τρόπους ψαρέματος. Μπορεί να πραγματοποιηθεί σε μικρά ή μεγαλύτερα βάθη με καλάμι, μηχανισμό ή ακόμα και με το χέρι (στα ρηχά). Με την μέθοδο του jigging, μπορούμε να πιάσουμε μεγάλα και καλά ψάρια όπως συναγρίδες, σφυρίδες, ροφούς, μαγιάτικα κλπ.
Στο jigging χρησιμοποιούνται μεταλλικά ομοιώματα ψαριού σε διάφορα βάρη, τα οποία ονομάζονται «jigs», δηλαδή «πλάνοι». O πλάνος (jig) είναι ένα ψεύτικο ψάρι από μολύβι, που εξωτερικά περιβάλλεται από χρωματισμούς με πρισματικές αντανακλάσεις, διαθέτει έντονα τρισδιάστατα μάτια, ανάγλυφα βράγχια και λέπια. Αυτοί τουλάχιστον είναι οι καλής ποιότητος πλάνοι, οι οποίοι είναι και οι αποδοτικοί, διότι μοιάζουν με αληθινό ψάρι.
Το ψαράκι για jigging αρματώνετε είτε με σαλαγκιά, είτε με μεγάλο αγκίστρι με κοντό στέλεχος και μεγάλη καμπύλη. Το παράμαλλο με το οποίο θα δέσουμε το jig μας θα πρέπει να είναι λίγο μικρότερης διαμέτρου από την μάνα, ενώ για καλύτερο αποτέλεσμα καλό θα είναι να χρησιμοποιήσουμε αόρατο. Αν ψαρεύουμε με νήμα – που είναι και ο προτεινόμενος τρόπος – ένα παράμαλλο διαμέτρου 70 mm θα κρατήσει και τα μικρά αλλά και τα μεγάλα ψάρια που θα πιαστούν.
Όσον αφορά το στριφτάρι μας θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν μικρότερο, ανθεκτικό, ανοξείδωτο, με ένσφαιρους τριβείς για ακόμη καλύτερη λειτουργία, μεγέθους τέτοιου ώστε να περνάει ανεμπόδιστα μέσα από τους οδηγούς ή τα δακτυλίδια του καλαμιού μας. Μεγάλη προσοχή θα πρέπει να δώσουμε στη σύνδεση παράμαλλου – jig – αγκίστρων, όπου πρέπει ανάμεσα να τοποθετηθεί κρίκος. Αν το jig μας δεν έχει αγκίστρι ή σαλαγκιά θα πρέπει να δέσουμε μόνοι μας και μετά να περάσουμε στο νήμα θερμοπλαστικό σωληνάκι, αν και τις περισσότερες φορές το jig συνοδεύετε από ένα ή δύο δεμένα αγκίστρια.
Στο jigging συνήθως χρησιμοποιούμε καλάμι 30 – 50 λιμπρών ή ακόμη ισχυρότερα έως 100 λίμπρες για πολύ μεγάλα ψάρια, μήκους περίπου 1.80.
Όσον αφορά το μηχανισμό, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τον ίδιο με αυτό αν ψαρεύουμε με «μολύβι φύλακα», αρκεί να είναι ελαφρύς και εύχρηστος ώστε να μην μας κουράσει μετά από μερικά «ανεβοκατεβάσματα».
Συγκεκριμένα, ιδανικοί μηχανισμοί για jigging θεωρούνται εκείνοι με μαγνητικό έλεγχο της περιστροφής της μπομπίνας ελεγχόμενο με διακόπτη, ισχυρό σύστημα φρένων, τα οποία καλό θα είναι να είναι προρυθμιζόμενα, σφραγισμένα ρουλεμάν, το υλικό κατασκευής του να είναι από γραφίτη και αλουμίνιο για όσο το δυνατόν λιγότερο βάρος (περίπου 700 γραμμάρια) και σωστά ζυγισμένος. Η χωρητικότητα της μπομπίνας του θα πρέπει να είναι τέτοια ώστε να χωρά 250m νήματος 0,50mm, με μια σχέση μετάδοσης από 5 έως 6:1.
Στο jigging επίσης πρέπει να έχουμε μεγάλη ακρίβεια στο κατέβασμα του δολώματος στα συγκεκριμένα σημεία των αποχών ή των μεγάλων βράχων. Βλέποντας το βάθος του συγκεκριμένου τόπου στο βυθόμετρό μας, μπορούμε να ρυθμίσουμε στο μηχανάκι μας το βάθος που θέλουμε να κατέβει το jig μας, ακριβώς στα μέτρα που θέλουμε, κάτι που μας λύνει τα χέρια και προστατεύει τα εργαλεία μας από το να κολλήσουν στα βράχια και να τα χάσουμε. Όταν το jig φτάσει στο πυθμένα σημαδεύουμε την πετονιά, παρατηρούμε το βάθος στο βυθόμετρο και μαζεύουμε 2 – 3 μέτρα γρήγορα για να μην μας σκαλώσει το ψεύτικο ψαράκι. Στην συνέχεια μαζεύοντας γρήγορα και χαλαρώνοντας, ανεβοκατεβάζουμε το δόλωμά μας , έτσι ώστε να κινείται πάντα από 1 έως 5 μέτρα πάνω από τον πυθμένα.