Πρόκειται για έναν από τους πιο γνωστούς καταδυτικούς προορισμούς της Αττικής. Το «ΚΥΡΑ ΛΕΝΗ» βυθισμένο στα νερά του Σαρωνικού, απολαμβάνει την αναγνωρισιμότητα από όλους τους επίδοξους δύτες που θέλουν να αντικρύσουν από κοντά ένα ναυάγιο.
Σύμφωνα με την ιστορία, στις 6/1/78 το φορτηγό πλοίο “ΚΥΡΑ ΛΕΝΗ” μετά από προσπάθειες να αγκυροβολήσει στο νότιο υπήνεμο τμήμα της βραχονησίδας Πάτροκλος, λόγω των ισχυρών ανέμων που επικρατούσαν, προσέκρουσε με την αριστερή του πλευρά στα βράχια και βυθίστηκε. Όλοι οι επιβάτες κατάφεραν να βγουν στην στεριά ζωντανοί.
Το φορτηγό «ΚΥΡΑ ΛΕΝΗ» είχε αποπλεύσει από το λιμάνι του Λαυρίου κενό φορτίου, με προορισμό την Βουλγαρία. Ενώ περνούσε από το Κάβο Ντόρο, ο καιρός επιδεινώθηκε και ο καπετάνιος αποφασίζει να καταφύγει στον κοντινότερο κόλπο, αυτόν της Καρύστου. Οι δύσκολες όμως καιρικές συνθήκες και το σκοτάδι που επικρατούσε στην περιοχή καθιστούσαν επικίνδυνη την είσοδο του πλοίου στο αγκυροβόλιο.
Το πλοίο μετά τις άκαρπες προσπάθειες, λόγω των ισχυρών ανέμων, για αγκυροβόλι στους κόλπους της Καρύστου και μετέπειτα των Λεγρενών, κατέφυγε στην υπήνεμη πλευρά της νήσου Πατρόκλου, όπου και προσπάθησε να προφυλαχθεί από τους ισχυρούς άνεμους. Κατά την διάρκεια της προσέγγισης του για την ρίψη της αριστερής άγκυρας, δυνατοί στροβιλισμοί του αέρα έσπρωξαν το πλοίο με την αριστερή του πλευρά πάνω στα βράχια. Μετά την βίαιη σύγκρουση και κατά την διάρκεια της αποκολλήσεως του διαπιστώθηκε κλίση προς την αριστερή του πλευρά. Κινούμενο με την μηχανή του και προσπαθώντας να προσεγγίσει ξανά το σημείο ώστε να ρίξει και την δεξιά άγκυρα διαπιστώθηκε και εισροή υδάτων στο μηχανοστάσιο, που προκάλεσε μεγαλύτερη ακόμα κλίση. Εστάλη σήμα κινδύνου και όλοι οι επιβαίνοντες εγκατέλειψαν το πλοίο με την χρήση ανεμόσκαλας, βγαίνοντας στην ξηρά. Μετά από ολονύκτια πεζοπορία και περνώντας στην βόρεια πλευρά του νησιού, διασχίζοντας κάθετα τον ορεινό του όγκο, έφτασαν στο σπίτι του φύλακα, όπου και φιλοξενήθηκαν μέχρι να τους παραλάβει το ναυαγοσωστικό την επόμενη ήμερα.
Το ναυάγιο βρίσκεται με την πλώρη σε βάθος 17 μέτρων και την πρύμνη σε βάθος 30 μέτρων, με όλο το ενδιάμεσο τμήμα του να είναι σκόρπιες λαμαρίνες και σωλήνες.
Η πρόσβαση στην περιοχή του ναυάγιου γίνεται μόνο με σκάφος, τα ρεύματα που επικρατούν στην περιοχή δεν είναι ισχυρά, με ορατότητα τις περισσότερες ημέρες του χρόνου καλή.
Στο ναυάγιο μπορούν να καταδυθούν δύτες όλων των επιπέδων. Προσοχή χρειάζεται κυρίως στο πέρασμα από τα σίδερα του σκελετού της πρύμνης, λόγω της γρήγορης τους διάβρωσης που έχει παρατηρηθεί τα τελευταία χρόνια.
Σμέρνες, στείρες και μικρές σφυρίδες σε συνδυασμό με τα κοπάδια από τα μικρόψαρα αποτελούν την ζωή του ναυαγίου.