member of

Όταν ο αγέρωχος Ηλιόπουλος «στρίμωξε» τον αμφίθυμο Κον Μπεντίτ!

Ο διάλογος του Έλληνα με τον Γάλλο Πράσινο και η περί εθνικισμού αντιδικία…

Στη Συνέντευξη Τύπου της προηγούμενης Παρασκευής για την έναρξη του 17ου Συμβουλίου των Ευρωπαίων Πράσινων που διεξήχθη στο ξενοδοχείο Divani Caravel στην Αθήνα το λόγο πήρε για να απευθύνει ερώτηση προς τον συμπρόεδρο του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος, Ευρωβουλευτή και πρωταγωνιστή των γεγονότων του Γαλλικού Μάη του ’68, Ντανιέλ Κον Μπεντίτ, το ιστορικό στέλεχος του ελληνικού πράσινου κινήματος Νίκος Ηλιόπουλος. Θέμα της ερώτησής του, η αντιμετώπιση των πολιτικών λιτότητας από τον Γάλλο Ευρωβουλευτή και πράσινους ευρωπαίους πολιτικούς που ασπάζονται τις αντιλήψεις του.

Η επίμαχη ερώτηση που έφερε την αμηχανία

Ο εκ των «πατρικών» μορφών της ελληνικής οικολογίας με τη δημοσιογραφική του ιδιότητα ρώτησε, τον πάλαι ποτέ «κόκκινο» και εδώ και αρκετά χρόνια «πράσινο» Ντάνι, αν είναι δυνατόν, τη στιγμή που στην Ελλάδα και ευρύτερα οι πολίτες του ευρωπαϊκού νότου και γενικότερα ογκώδη λαϊκά στρώματα ευρωπαϊκών κοινωνιών δεινοπαθούν ,πένονται και πεινούν, από τα αβάσταχτα μέτρα λιτότητας, ηγετικά μέλη των Ευρωπαίων Πράσινων να υποστηρίζουν την εφαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης με τα μέτρα σκληρής λιτότητας που περιέχει, παρότι μάλιστα πολλά ευρωπαϊκά πράσινα κόμματα το καταδικάζουν. Ο κ. Ηλιόπουλος είναι φανερό ότι με την ερώτησή του αναφερόταν στη στάση του κ. Κον Μπεντίτ υπέρ του Δημοσιονομικού Συμφώνου και στην αποχώρησή του από το κόμμα του, τους Γάλλος Πράσινους, λόγω της καταγγελίας του Συμφώνου από το Γαλλικό Πράσινο κόμμα.

Από την πλευρά του, ο συν-επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος απέφυγε να απαντήσει στην ουσία του ζητήματος που τέθηκε από τον κ. Ηλιόπουλο. Ειδικότερα, στην απάντησή του τόνισε ότι τα προβλήματα της Ελλάδας δημιουργήθηκαν από όσους ενίσχυσαν τον εθνικισμό στη χώρα στο θέμα της οριστικής ονομασίας του κράτους της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας των Σκοπίων, αφήνοντας αιχμές ότι κάτι τέτοιο μπορεί να είχε συμβεί κι από τους Οικολόγους Πράσινους ή έστω σημαίνοντα μέλη τους.

Ο Ν. Ηλιόπουλος, μιλώντας στο Neolaia.gr για τη στιχομυθία του με τον Κον Μπεντίτ, ανέφερε πως ο Γάλλος πολιτικός και επικεφαλής των Ευρω-Πρασίνων μάλλον απέφυγε να δώσει σαφή απάντηση στην ουσία του ερωτήματος που του απεύθυνε, εμφανίζοντας προφανή δείγματα αμηχανίας και αδυναμίας να εξηγήσει, να πείσει πολιτικά για, τη στάση του ως Ευρωπαίου Πράσινου πολιτικού και ηγέτη της ευρωπαϊκής οικολογίας υπέρ του Συμφώνου Σταθερότητας και των δεινών που συνεπάγεται για τους ευρωπαϊκούς λαούς.

Σημειωτέων ότι ο κ. Ηλιόπουλους συμμετείχε και στη διαμαρτυρία ομάδας μελών ευρωπαϊκών πράσινων κομμάτων που σήκωσε πανό κατά της «Δικτατορίας της λιτότητας» κατά τη διάρκεια της Συνέντευξης Τύπου του κ. Κον Μπεντίτ και άλλων πολιτικών προσωπικοτήτων του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος.

Η αντιφατική επίσκεψη σε Σαμαρά…

Στελέχη, δε, του πράσινου χώρου που εμφανίζονται κριτικά προς τις επιλογές του Γάλλου πράσινου πολιτικού και που παρακολούθησαν τη Συνέντευξη Τύπου και τον ενδιαφέροντα διάλογο των Μπεντίτ και Ηλιόπουλου, παρατηρούσαν ότι ο Γάλλος Ευρωβουλευτής προτίμησε να «πετάξει τη μπάλα στην εξέδρα». Υποστήριζαν ότι αντί ο Κον Μπεντίτ να απαντήσει ουσιαστικά στο καυστικό ερώτημα του μέλους των Οικολόγων Πράσινων και εκ των ιδρυτών στα τέλη της δεκαετίας των Οικολόγων Εναλλακτικών προτίμησε εκτός θέματος αόριστες αναφορές.

Επισήμαιναν, ακόμα, ότι σε αντιδιαστολή με τις αιτιάσεις του, ο Κον Μπεντίτ αμέσως μετά την άφιξή του στη χώρα μας, εκτός από τους Βενιζέλο και Κουβέλη – και παρότι δε συναντήθηκε με τον επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης Α. τσίπρα, έσπευσε να επισκεφθεί και να συνομιλήσει με τον Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά. Πολιτικό, γνωστό για τις γενικότερες εθνικιστικές θέσεις, διαδρομές και πεποιθήσεις του, κι ειδικότερα σε ό,τι αφορά στο θέμα της παλιότερης στάσης του προς τη γείτονα χώρα στην οποία αναφέρθηκε ανεξήγητα ο «κοκκινοπράσινος» Ντάνι.

Κριτής των πράσινων απόψεων και προσωπικοτήτων ο ιστορικός χρόνος

Ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ, άλλοτε υπέρ της επέμβασης του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια και την ενιαία ακόμα στις αρχές της δεκαετίας του ’90 Γιουγκοσλαβία, κι άλλοτε εξαπολύοντας μύδρους στο Ευρωκοινοβούλιο κατά των περιοριστικών και πνιγηρών που ασκούνται από την Ε.Ε. στην Ελλάδα, αλλά και πιο πρόσφατα τασσόμενος υπέρ του Δημοσιονομικού Συμφώνου και των πολιτικών λιτότητας που προϋποθέτει η υιοθέτησή του, προκαλεί μεικτά, πότε πολύ θετικά και πότε εξαιρετικά αρνητικά, συναισθήματα στους Έλληνες και Ευρωπαίους Πράσινους, συνολικότερα στην ελληνική και ευρωπαϊκή κοινωνία, διατηρώντας πάντα έντονο το ενδιαφέρον για τις κάθε φορά δημοσιοποιούμενες απόψεις του για την αντιμετώπιση των κρισιμότερων ζητημάτων της ευρωπαϊκής οικογένειας. Όσο για τον Νίκο Ηλιόπουλο, είναι γνωστό και το απέδειξε για άλλη μια φορά ότι δεν ορρωδεί προ ουδενός , προ κανενός προσώπου και καμιάς κατάστασης, όταν πιστεύει κάτι και θέλει να το εκφράσει, κι ειδικότερα όταν αυτό αφορά στην πορεία της πολιτικής οικολογίας και της ελληνικής, ευρωπαϊκής και παγκόσμιας ανθρώπινης κοινωνίας και των πιο αδύναμων λαϊκών τμημάτων και μελών της.

Το ποιος θα δικαιωθεί και σε ποιο βαθμό για τις απόψεις του, το μέλλον και η πράξη μόνο μπορεί να το δείξει και η ιστορία της πολιτικής οικολογίας θα το καταγράψει.