Αντέχει η Ελλάδα μια εκτός Ευρώπης μοναχική πορεία;
Εκπρόσωποι κομμάτων χωρίς παρωπίδες και ενδοιασμούς απαντούν στον δυσεπίλυτο γρίφο…
Η ίδια η Ιστορική ευρωπαϊκή πορεία θέτει ωμά το ζήτημα της κοινής συνέχειας των χωρών του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Η διάλυση, πιθανόν, είναι τόσο περίπλοκη διαδικασία όσο και η λύση μιας συνεκτικής ευρωπαϊκής συνέχειας, ενώ η Ελλάδα αποτελεί το πρώτο μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας που έχει αρχίσει – χαμηλόφωνα ακόμα -να συζητά ότι η ευρωπαϊκής της πορεία δε μπορεί να συνεχίζεται με κάθε κοινωνικό κόστος.
Τα ελληνικά κόμματα, κι ιδίως εκείνα που δεν έχουν «γεννηθεί» με δεδομένες αντιλήψεις πάνω στο θέμα, καλούνται να (επανα)διαμορφώσουν τη θέση τους για το αν κι οι πιο ποιες προϋποθέσεις, μπορεί η Ελλάδα να πορευτεί εκτός του καθιερωμένου «ευρωκοινοτικού» πλαισίου.
Η «Ν» κατέγραψε τις απόψεις ορισμένων σχετικών με το θέμα εκπροσώπων τους:
Πάνος Τριγάζης, Μέλος ΚΠΕ του ΣΥΝ, Οικονομολόγος – Διεθνολόγος
Δεν πιστεύω ότι η Ευρώπη θέλει να αυτοκτονήσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ πρότεινε ένα ρεαλιστικό κυβερνητικό πρόγραμμα που εγγυόταν διά της εφαρμογής του τη διατήρηση της Ελλάδας εντός Ευρωζώνης-ΕΕ και τη συμβολή σε μια άλλη Ευρώπη. Αντιθέτως οι συνεχιζόμενες ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές είναι εκείνες που γεννούν μεγάλους κινδύνους για το ευρωπαϊκό μέλλον της Ελλάδας αλλά και της ίδιας της Ευρωζώνης.
Η εποχή μας δεν είναι η εποχή της αυτοδύναμης εθνικής ανάπτυξης. Ιδιαίτερα για τις μικρότερες χώρες, όπως η δική μας, το ζητούμενο σήμερα είναι η συνανάπτυξη και η κοινή ασφάλεια ως βασικό συστατικό μιας νέας εθνικής στρατηγικής. Γι αυτό λέμε ΝΑΙ και στην ευρωπαϊκή συνεργασία, με ισοτιμία και αλληλεγγύη αλλά επιδιώκουμε τη συμμετοχή της Ελλάδας και σε δομές περιφερειακής συνεργασίας στα Βαλκάνια και στη Μεσόγειο, καθώς και την ανάπτυξη των σχέσεων με τη Ρωσία.
Έχουμε προτείνει ένα σχέδιο Βαλκανικής Συνανάπτυξης, αλλά είδατε την κυβέρνηση Σαμαρά να προβληματίζεται σχετικά;
Νίκος Χρυσόγελος, Ευρωβουλευτής Οικολόγων-Πράσινων
Διαφορετική στρατηγική για διέξοδο από την κρίση εντός Ευρωζώνης
Η επιστροφή στη δραχμή θα γυρίσει τη χώρα δεκαετίες πίσω και την Ευρώπη σε καταστροφικούς εθνικισμούς. Η απάντηση είναι νομισματική, οικονομική αλλά και πολιτική ένωση. Το κόστος διάσωσης, συνεχώς και πιο
δυσβάστακτο. Χρειάζονται πρωτοβουλίες. Το Ευρωκοινοβούλιο συμβάλλει στις προσπάθειες πολιτικής ενοποίησης.
H Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στην Ευρωζώνη. Χρειάζεται, όμως, την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, χρόνο για δημοσιονομική εξυγίανση, μακριά από εκβιασμούς και στείρα λιτότητα. Αυτή είναι και η θέση των Ευρωπαίων Πράσινων. Οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε τις παθογένειές μας και να συμμετάσχουμε στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις Ευρωζώνης-ΕΕ. Δεν γίνεται κόντρα σε όλους, αναπολώντας τον παλιό μας εαυτό. Απαιτείται δημοσιονομική εξυγίανση και πράσινη στροφή, ενίσχυση κοινωνικής συνοχής-αλληλεγγύης, αναβαθμισμένες κοινωνικές υποδομές, θέσεις εργασίας. Μια Πράσινη Κοινωνική Συμφωνία για υπέρβαση της κρίσης με ισορροπημένο τρόπο και συμμαχίες.
Οι Πράσινοι στο Ευρωκοινοβούλιο εργαζόμαστε για προσαρμογή του Μνημονίου στις ευρωπαϊκές αξίες, επιβίωση των αδύναμων και επενδύσεις για την πράσινη αναζωογόνηση της οικονομίας. Πολιτική που πρέπει να στηριχθεί από τους Ευρωπαϊκούς Οργανισμούς, περιφερειακά και τοπικά.
Γεράσιμος Γεωργάτος, Υπεύθυνος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής ΔΗΜΑΡ
Ακόμα και εκτός ευρωζώνης ή και Ε.Ε, η Ελλάδα προφανώς θα συνεχίσει να υπάρχει. Υπό ποιες όμως συνθήκες για τη χώρα και τους πολίτες της; Διακοπή κοινοτικής χρηματοδότησης, ανεπαρκής λειτουργία για αρκετό διάστημα νοσοκομείων, σχολείων και κρατικού μηχανισμού, επί μακρόν υποτιμούμενο νόμισμα, υψηλός πληθωρισμός, εκτίναξη χρέους και ακρίβειας, σε μια οικονομία με το 80% προϊόντων και πρώτων υλών εισαγόμενα, θα συνθέτουν σκηνικό ακραίας φτώχειας και καθημερινής μιζέριας αντίστοιχης με τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια.
Εκτός όμως από την οικονομική υπάρχει και η εξίσου σημαντική γεωπολιτική διάσταση. Χωρίς την έστω ατελή συμμαχική ευρωπαϊκή κάλυψη, η χώρα θα έχει απέναντί της μια οικονομικά και γεωστρατηγικά ανερχόμενη Τουρκία, θα βρεθεί χωρίς στηρίγματα στο θέμα της Π.Γ.Δ.Μ, το όποιο κύρος της στα Βαλκάνια θα καταρρακωθεί και θα κληθεί μόνη της να επιπλεύσει στο εξαιρετικά ρευστό περιβάλλον της ΝΑ Μεσογείου και Μέσης Ανατολής.
Συμπέρασμα; Οι δυσβάσταχτες θυσίες έχουν νόημα. Να παραμείνουμε εντός ευρωπαϊκού πλαισίου που αναγκαστικά θα αλλάξει. Αλλιώς θα έχουμε επιλέξει ένα χαώδες άλμα προς το παρελθόν.
Ελίζα Πολίτη, Αντιπρόεδρος Νεολαίας Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, ΠΑΣΟΚ
Απαντάμε ότι θέλουμε περισσότερη ΕΕ και ισχυρό, κοινό νόμισμα! Ακόμα και μη εξετάζοντας σε βάθος άλλες παραμέτρους, όπως η διεθνής μας θέση και οι αναδιατάξεις από πιθανή ελληνική έξοδο για την ΝΑ Ευρώπη και τη Μεσόγειο, την απομόνωση και επιστροφή στις μετεμφυλιακές μορφές οικονομικής δραστηριότητας.
Η συζήτηση πρέπει να επικεντρωθεί στο ποιά Ευρώπη θέλουμε, προκειμένου να επιτευχθεί το κοινό ευρωπαϊκό όραμα, της Ευρώπης των λαών, της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, του κοινωνικού κράτους. Οφείλουμε, ιδίως, οι νέοι ευρωπαίοι, σοσιαλιστές-σοσιαλδημοκράτες, οι δημοκρατικοί-προοδευτικοί πολίτες, να πιέσουμε τις εθνικές μας ηγεσίες για προοδευτικές πολιτικές, από κοινού επίλυση της κρίσης και οικοδόμηση βιώσιμης, κοινωνικά δίκαιης και δημοκρατικής ΕΕ, ενοποιημένης με ισχυρούς και διαφανείς θεσμούς – θεματοφύλακες των θεμελιωδών ευρωπαϊκών αρχών και αξιών.
Παράλληλα, οφείλουμε να πιέσουμε για ουσιαστικές αναπτυξιακές μεταρρυθμίσεις, δίκαιες και ισοβαρείς, με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον, το συλλογικό συμφέρον των πολιτών της Ευρώπης!