member of

Κριτική Ταινίας | The Fighter

Δεν ξέρω αν το Fighter είναι μια προβλέψιμη ιστορία σαν όλες εκείνες που έχουν βγει από καιρού εις καιρόν, είναι όμως μια ιστορία από αληθινά γεγονότα, μια πραγματική ιστορία και είναι έτσι γυρισμένη που δεν σε αφήνει να κάνεις σύγκριση με αντίστοιχα φιλμ του παρελθόντος.

Ο Dicky Eklund ήταν κάποτε ένας από τους καλυτέρους μποξέρ που έβγαζε νοκ-αουτ ακόμα και εκείνους που φάνταζαν αδιανόητο να νικηθούν, πλέον όμως περνά δύσκολες στιγμές αφού το μόνο που αναζητά είναι τα ναρκωτικά, στα όποια έχει εθιστεί με αποτέλεσμα να βγαίνει εκτός αρένας… Ο μικρότερος αδελφός του, ο Mickey Ward είναι το παραμελημένο παιδί από την μητέρα του, που έρχεται στο προσκήνιο της πυγμαχίας. Με βοηθό τον αδελφό του θα προσπαθήσει να εξελιχτεί στον χώρο αυτό. Η μάνα και ο αδερφός του Mickey έχουν αναλάβει αποκλειστικά αυτοί την καριέρα του, ωστόσο, οι κινήσεις που κάνουν προς όφελος τους, δεν έχουν επιθυμητά αποτελέσματα. Ίσως γιατί φοβούνται πως η επιτυχία του Mickey θα σημάνει την επισημοποίηση της δικής τους αποτυχίας. Όταν ο Mickey θα γνωρίσει και θα ερωτευτεί μια δυναμική μπαργούμαν, εκείνη θα τον προτρέψει να ορθώσει το ανάστημά του και να πάρει την καριέρα του στα χέρια του.

Κατά την γνώμη μου ο κινηματογράφος χρειαζόταν την συγκεκριμένη ιστορία, ήταν κάτι που έλειπε και ήρθε νομίζω την πιο κατάλληλη στιγμή, με τον κατάλληλο σκηνοθέτη και τους κατάλληλους ηθοποιούς, αν και όσο αφορά το δεύτερο ομολογώ πως οι Mark Wahlberg και Christian Bale δεν είναι αγαπημένοι μου, παρόλα αυτά με κάνουν στην ταινία αυτή να τους συμπαθήσω, το μόνο που έχω να παρατηρήσω είναι για τον δεύτερο ο όποιος για τις ανάγκες τις ταινίας από σωματώδης και γυμνασμένος που τον είχαμε συνηθίσει στις ταινίες του Batman κάνει μια τεράστια αλλαγή στην εξωτερική του εμφάνιση έχοντας χάσει πάρα πολλά κιλά, καταφέρνει να σου περάσει από΄το μυαλό την ιδέα ότι μπορεί να πάσχει από κάποια μορφή καρκίνου. Αυτό φανερώνει και πόσο κάλος είναι στην δουλεία του αλλά και εν τέλει που μπορεί να φτάσει ο οποιοσδήποτε ηθοποιός για τις ανάγκες ενός ρόλου, ο Bale λοιπόν είναι διατεθειμένος να κάνει πολλά και αυτό το έχουν καταλάβει και οι «ειδικοί» οι οποίοι τον ενέταξαν στις υποψηφιότητες των Oσκαρ στην κατηγορία για βραβείο β΄ ανδρικού ρόλου οπού τα προγνωστικά τον θέλουν να το παίρνει το χρυσό αγαλματίδιο.

Οι Wahlberg και Bale που υποδύονται πολύ καλά τα δυο ετεροθαλή αδέλφια, έχουν ταυτιστεί με τους ρόλους τους. Η ιστορία αγάπης μίσους των δυο αδελφών η αμερικανίδα μάνα που προκειμένου να πραγματοποιήσει τα δικά της «θέλω» χρησιμοποιεί τα ίδια της τα παιδιά, με τις έξι κόρες και τον ηλίθιο σύζυγο, τρέχει για να κάνει τους γιούς της αστέρια του μποξ. Έτσι στήνουν ένα άψογο δραματικό σκηνικό μιας Αμερικής που ζει λίγο πριν το περιθώριο. Οι ηθοποιοί παίζουν εξαιρετικά προπαντός ο Κριστιαν Μπέϊλ ο οποίος υποδύεται άψογα τον ξεπεσμένο λόγω ναρκωτικών μποξέρ. Παίζει μονίμως σαν μαστουρωμένος ακροβατώντας ανάμεσα στο γελοίο και το τραγικό. Τον ανταγωνίζεται περίφημα η Μελίσσα Ληο.

Ο σκηνοθέτης αποφεύγει να εστιάσει στις «μάχες» όπως κανουν οι περισσότεροι στις ταινίες πυγμαχίας . Εστιάζει περισσότερο στης σχέση των δυο αδελφών αλλά και στο τρίγωνο του γιου με την μητέρα και την μπαργούμαν αγαπημένη του, που θέλει να τον απομακρύνει από την υστερική μητέρα που επιμένει συνεχώς να τον μανατζάρει.

Συντάκτης | Τάσος Αντωνόπουλος