Για τους πολλούς ο χειμώνας μπορεί να είναι μια δύσκολη εποχή για ψάρεμα, λόγω των δύσκολων περιβαλλοντολογικών συνθηκών που επικρατούν.
Για τον σύγχρονο ψαρά, που επιδιώκει το αθλητικό ψάρεμα με τα λεπτά εργαλεία και το πιάσιμο μεγάλων θηραμάτων, είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να πειραματιστεί στην τεχνική του κατάρτιση και να εντρυφήσει στο κυνήγι του χειμωνιάτικου λαβρακιού.
Στο τέλος της μεταναστευτικής κινητικότητας των αφρόψαρων, τα λιμάνια αρχίζουν να αδειάζουν από τα κοπάδια και τα μεγάλα λαβράκια αναζητούν την μόνιμή τους τροφή που δεν έχει φύγει ποτέ από αυτούς τους τόπους. Κέφαλοι, άλλα μικρόψαρα, μεγάλες γαρίδες , μαλάκια και καρκινοειδή είναι η συνηθισμένη λεία τους. Οι διατροφικές τους ανάγκες μειώνονται λόγω του ψυχρού νερού, ενώ γίνονται όλο και πιο δύστροπα καθώς πλησιάζει η αναπαραγωγική τους περίοδος. Σε τέτοιες δύσκολες ψαρευτικές συνθήκες τον μέγιστο ρόλο παίζει η αποκωδικοποίηση των κινήσεων των μεγάλων λαβρακιών, τον τρόπο που τρέφονται και ίσως το κυριότερο, το βάθος που τρώνε.
Το λαβράκι το χειμώνα μπορεί να βρίσκεται κυριολεκτικά παντού. Τις περισσότερες φορές τις περνάει στον βυθό ψάχνοντας νωχελικά την τροφή του, κυρίως στατικά. Είναι επίσης ένας λόγος που μπορεί να καταβροχθίσει μία μάνα ή ένα μεγάλο μονοδόλι ή κάποιο άλλο σκουλήκι. Τα σημάδια του ότι κυνηγάει τα παίρνουμε από τα αφρόψαρα που βρίσκονται σε αυξημένη κινητικότητα, το ότι είναι μαζεμένα σε μεγάλα κοπάδια και ξαφνικά αλλάζουν κατεύθυνση και ανοίγουν μεταξύ τους. Τότε είναι και η καλύτερη κίνηση να ρίξουμε με μια σταθερή αρματωσιά αργού βυθίσματος ένα ζωντανό ψαράκι ανάμεσα στους παφλασμούς από τα τρομαγμένα αφρόψαρα. Ο κέφαλος και το φρισάκι είναι απ΄τα αγαπημένα μου , διότι έχουν αυξημένες αντοχές και είναι ένας εκλεκτός μεζές για το μεγάλο λαβράκι.
Είναι όμως περιπτώσεις που κάθονται κάτω στον βυθό και παρόλο την παρουσία των μικρόψαρων δεν έχουν την παραμικρή συγκίνηση να ανέβουν προς τα πάνω και να κυνηγήσουν. Τότε η καλύτερη τεχνική είναι η χρησιμοποίηση μιας σταθερής αρματωσιάς και πάλι με πολύ μακριά σχέση στο παράμαλο , έτσι ώστε αυτό να βρίσκεται ελάχιστα πάνω από τον βυθό.
Είναι βέβαια αρκετά συχνό φαινόμενο να μην μπορούμε να προβλέψουμε τις κινήσεις των ψαριών γιατί εξαρτώνται από πάρα πολλά θέματα, όπως την κίνηση των επιφανειακών και υπόγειων ρευμάτων , μία απότομη αλλαγή π.χ. ο ερχομός ενός κοπαδιού μικρόψαρων, ένα ξαφνικό μπουρίνι, ένα βαρομετρικό χαμηλό, την θέση του φεγγαριού κτλ.
Πάντως τις περισσότερες φορές με ήσυχη θάλασσα και φεγγάρι τα λαβράκια μετακινούνται περισσότερη ώρα κάτω στον βυθό, ενώ σε υποψία αλλαγής καιρού και ψιλοταραγμένη θάλασσα, θα τα αναζητήσουμε από μεσόνερα μέχρι και λίγο κάτω από τον αφρό.
Μπορούμε επίσης να ψαρεύουμε με το ζευγάρι μας και να δοκιμάζουμε να ρίχνουμε τα δολώματά μας σε διαφορετικά βάθη, για να δούμε την αποτελεσματικότητα της κάθε περίπτωσης.