Ο όρος surfcasting χρησιμοποιείται από τους ψαράδες της παράκτιας αλιείας και υποδηλώνει ψάρεμα με καλάμι από την ακτή με αντίξοες καιρικές συνθήκες, έντονο αέρα και μεγάλο κυματισμό, συνήθως κόντρα στον άνεμο.
Υπό αυτές τις καιρικές συνθήκες τα ψάρια επωφελούνται βρίσκοντας τροφή εκεί που τα κύματα αρχίζουν και σκάνε στον πυθμένα της θάλασσας και με αυτό τον τρόπο ανακατεύουν τον βυθό, αποκαλύπτοντας την όποια τροφή βρίσκεται κρυμμένη μέσα του.
Για να επιτευχθεί η ρίψη δολώματος (τεχνητού η ζωντανού) στο καθορισμένο σημείο που σκάνε τα κύματα, πολλές φορές με κόντρα άνεμο, θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν μεγάλα βαρίδια πάνω σε ειδικές αεροδυναμικές αρματωσιές. Αυτό δεν συμβαίνει στην περίπτωση του τεχνικού δολώματος, όπου εκεί το ίδιο το δόλωμα λειτουργεί σαν βαρίδι. Για την επίτευξη αυτή χρησιμοποιείται εξειδικευμένος εξοπλισμός (καλάμια, μηχανισμοί), όπου με συγκεκριμένες τεχνικές ρίψεων επιτυγχάνεται το βέλτιστο αποτέλεσμα.
Το surfcasting ψαρεύεται σε κάθε βυθό, ακόμη και σε βράχια ή πλάκες με έντονα σκαλώματα.
Σκοπός μας σε αυτή την τεχνική είναι να κάνουμε βολές και να ρίξουμε το δόλωμά μας σε μεγάλη απόσταση, πέρα από τα κύματα που «σπάνε» στην ακτή, για αυτό τον λόγο η χρήση δυνατών εργαλείων, «σκληρών» καλαμιών και μεγάλων μηχανισμών, συνήθως μικρής περιστροφής, έως 4,5 μέτρα ανά περιστροφή, είναι τα ενδεικνυόμενα χαρακτηριστικά του βασικού εξοπλισμού μας.
Το surfcasting είναι διαδεδομένο συνήθως σε περιοχές και χώρες που σκάνε τα μεγάλα ωκεάνια κύματα στις ακτές και οι ψαράδες αποσκοπούν σε αλίευση μεγάλων θηραμάτων πέρα από το σημείο θραύσης των κυμάτων, όπως η τσιπούρα, το λαβράκι, η συναγρίδα και τα ροφοειδή όταν ψαρεύονται από βράχια και σε μεγάλο βάθος βυθού (Rock Fishing).
Τα δολώματα που χρησιμοποιούνται είναι κάθε είδους ζωντανά σκουλήκια, νωπά δολώματα (σουπιές και καλαμάρια) και ψαροδόλια (σαρδέλα, φρύσσα, σκουμπρί).
Το surfcasting στην Ελλάδα, όπως κι όλες οι τεχνικές του casting έχουν διαδοθεί τα τελευταία χρόνια από τις μεσογειακές χώρες (Ιταλία, Ισπανία) και έχουν προσαρμοστεί στα ελληνικά δεδομένα, με τη χρήση ειδικευμένων καλαμιών και με πολλά παρελκόμενα (pop – up, float, fluorocarbon, sissy, κ.λ.π.).
Κάποτε τα παραπάνω θεωρούνταν άγνωστες λέξεις στο ψάρεμά μας, σήμερα είναι ευρέως διαδεδομένα και στελεχώνουν τον βασικό καστεράδικο εξοπλισμό μας.
Σήμερα τα καλάμια casting είναι από carbon, ενίοτε οι μύτες τους για περισσότερη ευαισθησία προέρχονται από fiberglass, έχουν μεγαλύτερο μήκος που φτάνει μέχρι και τα 5 μέτρα και ο κορμός τους είναι πιο λεπτός και στιβαρός, γεγονός που πρόσθεσε περισσότερα μέτρα στις ρίψεις.
Λυθρίνια, σαργοί, συναγρίδες, τσαούσια και φαγκρόπουλα, μυλοκόπια και σηκιοί αποτελούν πλέον συνήθη θηράματα στο casting, γεγονός που το έχει καταστήσει στη συνείδηση και τη καρδιά του σύγχρονου ερασιτέχνη ως την αξιολογότερη και πιο διαδεδομένη τεχνική παράκτιου ψαρέματος.